
De poster is iets minder spannend dan deze foto. De weerspiegeling van gebouwen, auto’s en hun lichten hebben niets met de poster te maken.

De poster is iets minder spannend dan deze foto. De weerspiegeling van gebouwen, auto’s en hun lichten hebben niets met de poster te maken.
Ben gisteren nog even langs Lokaal 01 gelopen.
‘Langs’ is in dit verband de juiste term.
Ze waren gesloten en er hing een aankondiging van hun
laatste tentoonstelling (half april).
Helaas stond deze aankondiging niet op hun website.

Dus vanaf half april, een laatste bezoek.
Lokaal 01 in Breda opent vanaf vandaag een nieuwe tentoonstelling.
Een tentoonstelling met een bijzonder concept.
Natuurlijk zullen de werken de moeite waard zijn om te gaan bekijken,
maar tijdens de tentoonstelling wisselt de opstelling
een aantal malen.
Dus niet een opstelling die gelijk blijft tot aan de zomer,
maar een opstelling die binnen het thema, ter versterking van het thema
zich gaat aanpassen.

Volgens de officiele introductie:
Samen met Jean-Marie Bytebier en Kris Van Dessel
selecteerde Lokaal 01 een 40-tal schilderijen
die als niet-narratief (niet-verhalend) gelden.
Zij maken je bewust van de plaats buiten het canvas.
Er wordt vier keer een andere selectie uit de werken getoond.
Respectievelijk Jean-Marie Bytebier en Kris Van Dessel (i.s.m. Lokaal 01),
Christophe Van Eecke, Jan Maarten Voskuil en Olphaert den Otter
doen een ingreep in de presentatie.
Ook studenten van de academie in Breda
en het publiek zullen nauw bij dit project betrokken zijn.

Kris van Dessel, Like a sticky butterfly, 2008.
Het oeuvre van Kris Van Dessel ontplooit zich reeds jaren
rond een consequent aangehouden thema:
architectuur, urbanisme en ecologie.
Bijgevolg zijn begrippen als ‘ruimte’ en ‘schaal’ essentieel
binnen de ontwikkeling van zijn beeldtaal.
Ruimtelijke ‘conflicten’ die zich manifesteren in onze leefomgeving
worden getraceerd en verbeeld in zijn tekeningen en schilderijen.
Deze zijn afgeleid van zijn streven om de problematiek
van architecturale, urbanistische en ecologische aard
om te buigen binnen een idealistische setting.
Zo worden realiteit en fictie, realisme en abstractie door elkaar gehaald
en ontstaan er beelden die het midden houden
tussen bouwtekeningen en abstract – constructivistische composities.
Vormelijk bekeken pendelt zijn werk tussen utopische plannen
en schetsen en het Suprematisme van weleer.
Als een plakkerige vlinder.
…en voor alle duidelijkheid, dat is de vertaling van de naam
van het schilderij dat hierboven is afgebeeld
en geen commentaar op de beschrijving
van het oeuvre van Kris Van Dessel.

Bruno Hardt.

Bert Frings.

Clemens Hollerer.

Jos van der Sommen.

Lieven Hendriks.

Martijn Schuppers.