Vandaag bezocht ik de tentoonstelling Geloof, onderdeel
van de H3H (Heilige Driehoek) biënnale in Oosterhout.
Het terrein van deze grotendeels openlucht tentoonstelling
is grandioos: drie kloosters met hun omliggende terreinen
van akkers en schuren, wijngaard, heggen, tuinen en sloten,
is gewoon fantastisch om te bezoeken.
Alleen daarom zou je al gaan.
Een kleine twee jaar geleden schreef ik er een aantal berichten over.
Toen was het thema: Hoop.

Toen was er meer kunst te zien, er waren meer werken te zien op
dezelfde trajecten als nu. Daarnaast was het traject veel langer.
Maar erger is dat de kwaliteit veel hoger was.
Deze keer veel people pleasers, heel weinig werk dat de randen
op zoekt en dat iets meer vraagt van de toeschouwerd.
Maar het gebied is zo mooi…….

Langs het traject staan foto’s van Piet den Blanken. Soms schrijnend ten opzichte van werken die getoond worden. Hier een ‘woonruimte’ in een sloppenwijk. Dat is te zien in schril contract tot de ‘uit de hand gelopen hobby’ van Dre Wapenaar: tenten voor juppen die nauwelijks iets met kunst te maken hebben.

Dre Wapenaar, Boomtenten, 2023.

Dre Wapenaar, Muurspiraal, 2023. Ik zou het eerder Schuurtepel genoemd hebben.

Ine Vermee, Lichtkapel, 2023.

Wessel Verrijt, Fluid Stones, Moving Entities, 2023. Let wel het thema is Geloof.

Op een klein stukje grond langs de openbare weg maakte landschapskunstenaar Rudy J. Luijters een werk waarin de natuur centraal staat. Ik heb er van genoten. Carduelis carduelis, 2022 – 2023.

Let hierbij vooral op de details. Bijvoorbeeld het vocht/druppels.

En nog een klaproos.

Rudy J. Luijters, Carduelis carduelis, 2022 – 2023.