De Gele Rivier met de boten voor riviercruises en restaurants.

Je kunt via de Zhongshan Bridge de rivier te voet oversteken
en dan een wandeling de heuvel op maken om naar de White Pagode
te gaan.
Alternatief was een kabelbaan. Dat was mijn keuze.

Maar aan de boulevard zag ik een moderne beeldengroep. Als ik de bordjes goed geinterpreteerd heb dan was dat de Green Hope Sculpture. Maar ik ben niet zeker.

Waarom weet ik niet, maar dit soort borden met veiligheidsinstructies vind ik altijd interessant. Zouden de mensen die deze borden opstellen niet doorhebben dat je gevoel van veiligheid door deze tekst niet echt wordt verhoogd? Tijd voor de kabelbaan.

Dit is het beeld vanachter het raampje in de cabine van de kabelbaan. De baan zal 150 meter hoogteverschil overbruggen. Daarna is het ng een wandeling naar de White Pagode. De route staat niet aangegeven maar je kon eigenlijk niet fout lopen.

The Yellow River vanuit de Yellow River Cableway.

Het uitzicht vanaf boven. Het is wat beperkt door het weer maar geeft toch een goed beeld van de ligging van Lanzhou.

Dit is dan de White pagode.

De gebouwen bij de pagode waren allemaal gesloten. Het geeft wel een beeld van hoe zo’n complex er uit zag.

Aan de gebouwen en het platform waarop de pagode stond werd gewerkt.

De pagode ging moeilijk op de foto door het tegenlicht en de vegitatie tot dicht bij het complex. Daarom is op de eerste foto de top niet helemaal te zien en nu blijft de basis uit zicht.

Na deze pagode ben ik terug gewandeld naar de kabelbaan en ben terug
naar beneden gegaan.
Hiermee leek de ene dag in Lanzhou niet meer dan een overgangsdag,
speciaal om de benen te strekken.
Maar ik besloot een taxi te nemen (met twee jonge Chinese dames die
dezelfde bestemming bleken te hebben) naar het
Provincial Museum of Gansu. Dat bleek een schot in de roos.
Er was een tentoonstelling met kunst uit Gandhara:
Gandhara Heritage along the Silk Road.