Verhagen steunen is Wilders legaliseren

Het CDA congres steunt Verhagen en zet daarmee
een volgende stap naar het legaliseren van Wilders.

Die staat nu als een soort minister zonder portefeuille van Nederland
in Berlijn een bevolkingsgroep te criminaliseren.
Hij wil die mensen het land uit.
Daarmee komt Wilders en het CDA in een wel heel slecht daglicht te staan.

Website Politiek 24, zaterdag 02/10/2010:

PVV-leider Wilders heeft in Berlijn een toespraak gehouden
op een bijeenkomst van de omstreden Duitse
anti-islam politicus Renxc3xa9 Stadtkewitz.
Voor zo’n vijfhonderd toehoorders en talloze journalisten
sprak Wilders bijna een uur lang over de islam,
die hij met het communisme en het nationaal-socialisme vergeleek.

Wilders haalde uit naar bondskanselier Merkel:
“Wij zijn niet als Angela Merkel. Wij accepteren de islamisering niet”.

Hij beschreef de islam als een dreiging die niet moet worden onderschat.



Verhagen (en Rutte) overschat zichzelf.
Hij denkt Wilders in de hand te kunnen houden
en zelf op het pluche te kunnen blijven.
Die stoel dat zal hem wel lukken,
maar de geschiedenis leert dat die andere opdracht
zeer, zeer gevaarlijk is en dat de gevolgen
voor andere mensen wel eens enorm kan blijken te zijn.

Verf

Om eens te schilderen met acryl zal ik meer moeten weten
van kleur, het mengen van kleuren en hoe de verf zich
op een ondergrond laat zetten.
Daarom dat ik iets ga proberen met de primaire kleuren,
secundaire kleuren gaan mengen en proefjes gaan insluiten
van alle kleuren die ik gekregen heb.





De schets.






Met het bewerken van de foto probeer ik hierboven duidelijk te maken wat ik in eerste instantie wil bereiken.






Al het gereedschap en de drie primaire kleuren in stelling gebracht.






Helaas lukt het me niet om binnen de lijntjes te blijven met het eerste penseel. Als ik dat probeer te corrigeren met een stukje keukentissue dan gaat het helemaal fout. Ik moet nog gaan uitzoeken of en hoe ik dit kan corrigeren.






Het eerste resultaat. Het rood vind ik erg donker. Het oranje te rood. Ik weet nog niet hoe dun of dik ik de verf moet laten.





Kunstvaria

Vandaag worden we door veel gezichten aangekeken
vanaf deze web log.
Soms door heel verknipte gezichten.
Geniet!





Andrea del Verrocchio, Medusa, circa 1480, terracotta.






Annie Leibovits, The Queen of England, 2007.






Diego Riviera, Two women, 1914.






Ewer (Kendi) made for the Persian (now Iran) market, Ming Dynasty, Wanli period, 1573 xe2x80x93 1619.


Een schenkkan, ook wel kendi genoemd,
gemaakt in China tijdens de Ming dynastie.
De kan is gemaakt voor de Persische markt, nu de regio van Iran.





Ferdinand Bol, Louise Marie Gonzaga de Nevers, 17th century.


Dit 17e eeuwse schildeij is gemaakt door Ferdinand Bol.
Het is het portret van de Poolse Koningin die er in slaagde
met twee Poolse koningen getrouwd te zijn.
Dit is een schilderij uit de nalatenschap van Jacques Goudstikker.





Guillermo Kuitca, Mozart – Da Ponte I, 1995.






Henri Matisse, Jazz, 1947.






Joseph Hirsch, Street scene, 1938.






Kees van Dongen, Woman on a sofa, 1950.


Kees van Dongen is populair op dit moment.
Je ziet tentoonstellingen over de hele wereld
werken van hem presenteren.





Martial Raysse, Life is so complex, 1966.






Necklace with central pendant, Tagguemout, 20th century, Draa Valley, Morocco.


Een grote kraal die in het middel van een collier wordt gedragen
en vaak geemailleerd is wordt een Tagguemout genoemd.





Otto Dix, Group portrait of Gxc3xbcnther Franke, Paul Ferdinand Schmidt and Karl Nierendorf, 1923.


Otto Dix staat garant voor bijzondere gezichten.





Otto Dix, Reclining woman on a leopard skin, 1927.


Wat een bijzondere ogen.





Pakpak Batak people, Barus District, Sumatra, Indonesia, Effigy portrait of a village priest (Mejan), 19th century or earlier.






Paul Delvaux, The dream, 1952.






Raoul Dufy, At the races, circa 1941.






Robert Gwathmey, Like son, 1948.






Roy Lichtenstein, Bedroom at Arles, 1992.


Lichtenstein vrij naar de slaapkamer van Vincent van Gogh in Arles.
Wat ik zo mooi vind is de duidelijke inspiratie aan de ene kant
en de vermodernisering aan de andere kant.
Kijk eens naar die moderne stoelen,
de hangertjes voor de kleren aan de kapstok,
het handdoekenrek, links naast de deur.
Allemaal moderne atrtributen.

Interessant is dat ik pas er op werd gewezen dat het originele schilderij
van Vincent wordt gerestaureerd en dat de voortgang via het internet
te volgen is:
Slaapkamergeheimen


De inspiratiebron: Vincent van Gogh, De slaapkamer, 1888.






Roy Lichtenstein, Foot medication, 1962.





China reisverslag / travelogue 56

Na de algemene inleiding op het park, nu maar eens een kijkje nemen
in de tempels en bij de grafheuvel: Zhao Ling Tomb.
Een World Heritage Site.











Laten we naar binnen gaan.


Ook het Zhao Ling grafmonument kent een aantal monumenten,
tempels, bijgebouwen en muren zoals ik eerder zag bij de Ming graven.
Er zit een vaste opbouw in.





Met prachtige details zoals deze twee vissen: overvloed (?).






Een prachtig tegeltableau met de draak, symbool van de keizer.






Soms zijn de wegen van een archeoloog ondoorgrondelijk. Wat ik hier precies zag werd me niet helemaal duidelijk (helemaal niet).






Nog een poortgebouw.






De troepen van de keizer kende een aantal elitegroepen. Die waren te herkennen aan hun kledij en de vlaggen die ze bij zich droegen. Ik zal daar nog meer informatie over krijgen later in Shenyang.









Huidige ongerestaureerde staat van een tableau.






Een foto op een metalen informatiebord van hetzelfde tableau, jaren geleden.






Een gebouw met een stele (gedenknaald met tekst) is ook een vast onderdeel van een Chinees grafcomplex uit deze periode.






Een zogenaamde Kylin, een mythologische dier dat ook qilin wordt genoemd. Een van de vier gunstige, hemelse dieren.






De stele in het poortgebouw.


















Het park is hier een stuk rustiger.






Het achterste deel van het grafcomplex komt in beeld rechts (zichtbaar) en links staan bijgebouwen die we later zullen bezoeken.






Toegangskaartje met een overzichtsfoto van het complex. Acheraan is de grafheuvel zichtbaar.






Altijd die prachtige daken.






De feitelijke grafheuvel die zich in een ommuring bevindt. De muur met de poort geeft aan tot waar je nu kunt lopen.








The tomb wall, the tomb, the underground palace.

The tomb wall is also called xe2x80x98The round Wallxe2x80x99. It was made of gray bricks with the crenel and parapet. Also called xe2x80x98Dulong (single dragon) Moundxe2x80x99, the tomb is a mounded tumulus in the middle of the Tomb Wall with a periphery of about 110 meters, which was made of mortar (lime, sand and yellow earth). On the top an elm tree was planted to follow the custom of the ancestorsxe2x80x99 tomb (Yongling Tomb). Beneath the tomb lies the Underground Palace where the owners rest.


De grafmuur, het graf en het ondergronds paleis.

De grafmuur wordt ook wel xe2x80x98De ronde Muurxe2x80x99 genoemd.
De muur is gemaakt van grijze bakstenen met verschansing
(letterlijk is xe2x80x98crenel’ de lege ruimte tussen twee opstaande delenxe2x80x99
en xe2x80x98parapetxe2x80x99 is een lage verschansingmuur).
Een andere naam is xe2x80x98Dulong (enkele draak) heuvelxe2x80x99,
het graf is een grafheuvel in het midden van de grafmuur
met een omtrek van 110 meter. De heuvel is gemaakt van mortel
(kalk, zand en gele aarde).
Op de top is een iep geplaatst in navolging van de gewoonte
dit te doen bij oudere graven (Yongling Graven).
Onder de grafheuvel ligt het ondergronds paleis waar hun eigenaars rusten.





Het ceremonieel altaar met voorwerpen zoals een wierrookbrander. Ze vertegenwoordigen een soort eeuwigdurend herinneren aan en respect voor de doden.












Ik vind die symbolen voor audiotour wel grappig. Die is me niet aangeboden. Ik vraag me af of die er nog wel was.


Longxe2x80x98 en Hall

Which was called Xiang (enjoyment) Hall else, Longxe2x80x99 en Hall was built in September of the 8th year in the reign of Emperor Chongde (1643). It was named in november of the 7th year in the reign of emperor Shunzhi, and rebuilt in the 30th year of Emperor Kangxi Period (1691). It was the main building to place the divine nameplates of the occupants of the tomb, also was the major site for sacrificial ceremony.


Deze hal werd ook de Xiang (Plezier) Hal genoemd.
Longxe2x80x99 en Hall is gebouwd in September van het achtste regeringsjaar
van Keizer Chongde (1643).
De hal kreeg zijn naam in november van het zevende regeringsjaar
van Keizer Shunzhi en werd gerestaureerd
in het dertigste regeringsjaar van Keizer Kangxi (1691).
Het was de belangrijkste plaats om de goddelijke naampla
ten
van de hier begraven overledenen te bewaren
en het was de belangrijkste plaats voor offerceremonies.





En ook vandaag de dag werd er nog geofferd.






Longxe2x80x98 en Hall.












Ook hier een prachtige reliefvloer.












En dan de plafondschilderingen.












The Eastern Side Hall.


The Eastern Side Hall.

It was built in the early Qing Dynasty to keep sacrificial boards and ceremonial silk embroideries during sacrificial ceremony. Whenever Longxe2x80x99en Hall was being repaired, the divine nameplates of the occupants of the tomb would be moved here, for sacrificial ceremony to continue according to the established system.


De Oostelijke Zij-hal.
Deze hal is gebouwd in het begin van de Qing dynastie
om het offervaatwerk en de ceremonixc3xable geborduurde zijden gewaden te bewaren.
Iedere keer als Longxe2x80x99en Hall werd gerepareerd
werden de goddelijke naamplaten van de hier begraven overledenen
in deze hal bewaard
zodat de voorgeschreven ceremonies doorgang konden vinden.





Volgens mij moesten we wel extra betalen om de volgende voorwerpen te zien. Dit was het kaartje.












Dit is een gat in een poortgebouw, gelijk achter de deur. Een grote boomstam paste hierin om de poortdeuren goed af te sluiten.






Deze mooie kop vormde een onderdeel van het beslag op de deuren.






Nog meer voorwerpen, dus nog een toegangskaartje. Nu voorwerpen van onder andere de eunuchs.

Wikipedia

Een eunuch is een man die gecastreerd is om politieke redenen. Aan de hoven van een aantal rijken werd castratie toegepast omdat de machthebber zeker wilde zijn dat hij de vader was van kinderen van zijn vrouw(en). Voorbeelden zijn: het Perzische Rijk van de Achaemeniden, het Byzantijnse Rijk en het Chinese Keizerrijk.

Sommige eunuchen hebben grote politieke macht uitgeoefend, doordat ze dicht bij de machthebbers stonden en vaak groot vertrouwen genoten.

China
In het keizerlijke China werden jongens uit arme gezinnen soms gecastreerd, om zo eunuch in het paleis te worden, dus kregen ze ook een betere toekomst. De lokale en provinciale adel volgden het voorbeeld van de keizer en hielden er ook eunuchen op na. Ouders stuurden vaak een zoon naar de hoven in de hoop dat deze hen later zou bevoordelen. Hierdoor ontstond het beroep van castreerder. Castreerders sneden de gehele penis plus balzak van de jongetjes af, waarna de urineafvoer via een rietje in stand werd gehouden. Na de operatie (zonder verdoving) verloor de jongen de controle over de sluitspier en plaste dus voortdurend in de broek en in bed. De castreerder bewaarde de penis en ballen, die de eunuch later voor een fikse prijs kon terugkopen. Veel eunuchen wilden namelijk ‘compleet’ begraven worden, en droegen ook tijdens het leven hun geslachtsdeel in een zakje bij zich. In de late Ming en Qing-tijd waren zij berucht om hun corruptie.

Omdat eunuchen de enige mannen waren die in de woonvertrekken van de keizer met de harem mochten vertoeven, gebeurde het heel vaak dat een jonge keizer opgroeide in het gezelschap van eunuchen, die dan ook zijn beste vertrouwelingen werden. Het conflict tussen de “corrupte” eunuch en de “deugdzame” confucianistische ambtenaar die zich tegen zijn tirannie verzet, is een gemeenplaats geworden in de Chinese geschiedenis. In zijn “History of Government” wijst de Amerikaanse politicoloog Samuel Edward Finer (1915xe2x80x931993) erop dat de werkelijkheid vaak wat genuanceerder was. Er waren ook heel bekwame eunuchen, die een waardevol adviseur van hun keizer waren, terwijl het verzet van de “deugdzame” ambtenaar niet zelden het blinde verzet van een lid van een gepriviligeerde kaste was tegen iedere ingrijpende verandering, ongeacht of die nu schadelijk of heilzaam was voor het land. Maar het waren in China doorgaans de ambtenaren die de geschiedenisboeken schreven.

De laatste Chinese eunuch was Zhang Xiangzhai, die in 1957 stierf.













Volgens mijn collega staat op het blauwe kaartje: Qing dynasty . The treasure to guard the storage of the ten emperors.


Dat betekent zoiets als ‘De grootste schat van de keizer’.
Het zijn groot uitgevoerde munten. Symbolen voor rijkdom.

















Dit moet ik nog navragen.






En dat is ook hiermee het geval.






Het hotel waar ik verbleef (Liyang International Hotel) en waar de bruiloft zou worden gehouden, bevond zich in deze drie torens. Het badhuis met warme en koude baden, sauna en massagetafels was in de meest rechtse toren. In Nederland zou ik niet naar een sauna gaan maar nu zat het als extra bij het hotel en ik ben er iedere dag geweest. Even uitrusten, even bijkomen van a
lle indrukken Heerlijk.