In het Huis van het Boek bezocht ik onder andere de tentoonstelling Groeten uit de Oriënt.

Het is meer dan twee jaar geleden (corona) dat ik
het Huis van het Boek kon bezoeken.
Nu trok mij de combinatie van een workshop
Arabische Kalligrafie en de tentoonstelling
Groeten uit de Oriënt over de streep om
vorige week zaterdag weer op bezoek te gaan.
Kon ik gelijk de vaste collectie weer eens bezoeken
en die mooie verzameling middeleeuwse schilderijen
in hun eigen ‘nis’ weer eens bezoeken.
Met verbazing en ontzag kijk ik iedere keer weer
naar de authentieke vitrinekasten die het museum rijk is.

Bij wijze van introductie wat foto’s over mijn
‘avontuur’ naar Den Haag en alvast het mooiste
voorwerp van de tentoonstelling ‘Groeten uit de Oriënt’.

Bij mijn vertrek uit Breda loop ik eerst door het Valkenberg naar het station. Daar zie ik dat de magnolia’s hun best doen om hun bloemen aan ons te gaan tonen.

In Den Haag ben ik aan de vroege kant dus loop ik eens een keer langs de rij met beelden voor het gebouw van de Hoge Raad om de hoek van het Huis van het Boek.

Een eindje verderop zie ik het eerste stereotype beeld van de dag: de Taj Mahal. Je ziet de afbeelding overal in de wereld. Te pas en onpas. Een grafmonument (wel een erg mooi, ik mocht het in 1995 bezoeken) op een restaurant…. De tentoonstelling ‘Groeten uit de Oriënt’ gaat over beeldvorming. Hoe wij in het westen een beeld (opgedrongen) krijgen van een ander deel van de wereld. Op de tentoonstelling het beeld van het Midden Oosten maar het had net zo goed over China, Rusland, Japan, Afrika of Zuid Amerika kunnen gaan.

In het Huis van het Boek kun je al in dat vaak romantische, sensuele beeld stappen.

Het boek van E. M. Hull met de titel The Sheik is een voorbeeld van hoe spannende, interessante beelden worden gebruikt om de lezer een beeld te geven. Vaak zijn de beelden die daarvoor gebruikt worden in scene gezet of berusten op toevallige, niet begrepen voorvallen in de landen waar het beeld betrekking op heeft. In dit geval was het boek succesvol en de film die er op werd gebaseerd met Rudolph Valentino misschien nog wel veel meer. Boek en film kenden vervolgen en imitaties.

Een beeld van een schoolplaat.

Dit vond ik het meest bijzondere voorwerp op de tentoonstelling. een blikken verpakking voor Haagse Hopjes. De combinatie van de koe met een oriëntaalse afbeelding is onbegrijpelijk. Gebroeders Pel, Haagsche Hopjes, Leiden, circa 1925. Collectie Felix de Rooy.

Word vervolgd.