We hebben het al een aantal keren besproken.
Al ruim voor mijn vakantie.
Mijn moeder heeft een deel van een erfenis van mijn tante
altijd bewaard. Mijn tante overleed in 1990.
Maar ze is zelf niet zo’n borduurster.
Ik zelf ook niet maar ik heb wel een andere toepassing.
De ‘erfenis’ zit in dit koffertje.
Dit zie je dan allemaal als je het koffertje opent. Blijkbaar kocht mijn tante materiaal bij ‘Riet Thielen Mode Stoffen’ in Breda.
Dit is duidelijk een proeflap. Je ziet dat verschillende steken worden gedemonstreerd. Je zien ook hoe je een sluiting kunt maken met een knoopje en met een haakje. Dit maakten vroeger veel vrouwen op school. Intrigerend zijn de vermoedelijke initialen ‘PK’. Die zijn in ieder geval niet van mijn tante. Of ze deze lap als voorbeeld er bij hield of wat voor ander doel het had weet ik niet.
Er zitten ook een aantal borduurwerken in die al helemaal of ver gereed zijn. Zoals dit grasveldje met allerlei bloemen.
Hier is wel een begin gemaakt maar is het werk nooit afgekomen.
De naam van de plant staat bij het borduurwerk: Malva Moschata of Muskuskaasjeskruid.
Solanum Dulcamara of Bitterzoet.
Nu ben ik niet van plan om nog te leren borduren.
Maar de borduurwerken die je hier zit kan ik wel
verwerken in boekbanden.
Mijn tante werkte in de bibliotheek.
Met enige regelmaat kreeg ik boeken die afgeschreven waren in de bib.
Ik heb ze nog: een hele reeks van de Rechter Tie-serie.
Waarschijnlijk zou ze het wel kunnen waarderen als haar werk wordt gebruikt
om boeken mee te maken.
Deze koperen pot met bloemen is eigenlijk nog niet af. Bij de pot ontbreekt nog de schenktuit. Pot is dan ook niet het beste woord. Beter is misschien ‘ketel’.
Vervolgens zitten er in het koffertje een hele reeks enveloppen. De enveloppen zijn genummerd.
Iedere envelop bevat een streng garen van een bepaalde kleur.
De nummertjes komen overeen met de kleurnamen die in drie talen op dit overzicht staan.
Soms zit het garen niet meer in de originele hulsjes maar is het op een stuk karton gedraaid.
Het garen is allemaal katoen.
Ik wil het gebruiken om zelf het kapitaalbandje te maken voor boeken.
Dat heb ik nog nooit gedaan maar ik heb op zondag een paar
video’s bekeken van de website ‘Bookbinder’s Chronicle‘.
Een prachtige site met een paar hele mooie en goede video’s.
De mevrouw die de video’s maakt begrijpt heel goed hoe je zo’n video
moet maken en hoe je schijnbaar moeilijke dingen moet uitleggen
zodat ze begrijpelijk worden.
Van de video’s werd ik enthousiast en tegelijk een beetje depri,
omdat ik me dan ook realiseer wat ik allemaal nog niet zo goed kan als zij.
Het leer heb ik uitgesneden voor mijn boek en daar zoek ik even twee kleuren bij om een kapitaalband te kunnen maken.
Met deze kleuren splijtgarens ga ik nu eerst een klein proefje maken.
Ik zie heel goed dat ik een paar fouten heb gemaakt en dat iets strakker de kleuren afwisselen het resultaat nog gaat verbeteren. Maar al bij al viel het niet tegen.
Nu is voor het boek dat ik aan het maken ben, het eigenlijk de bedoeling
om het kapitaalband integraal mee te naaien bij het naaien van het boekblok.
Maar daarvoor had ik wat dingen moeten doen die ik overgeslagen heb.
Dat kan ik nu niet meer corrigeren.
Daar moet ik een creatieve oplossing voor bedenken.
Komt goed!
Argusvlinder 