Af en toe lijkt het net breien.
Ik was begonnen met het inbinden van Van den vos Reynaerde.
Bij het derde katern was ik bezig maar het beviel me niet.
Er waren twee problemen:
= bij de eerste gang langs strengels en riempjes had ik maar
één wikkeling aangebracht. Dat is te weinig. Je moet steeds de
dikte van het katern, en bij het eerste katern, de helft
van die dikte overbruggen. Je wil op de rug een ononderbroken
wikkeling van garen zien.
= het garen zat te los en te slordig.

Daarom heb ik het ‘uitgetrokken’.
Ik heb de draad helemaal losgemaakt en ben opnieuw begonnen.

Dit vond ik onvoldoende.

Bij de tweede poging heb ik bij de strengel meteen meerdere omwikkelingen gemaakt. Vijf om precies te zijn. Het juiste aantal wikkelingen is natuurlijk afhankelijk van de dikte van de katernen. Hier doe ik dat op gevoel maar ik heb bij de riempjes wel steeds de wikkelingen genoteerd om te proberen het juiste aantal wikkelingen te maken.

Dit vind ik er beter uitzien.