Zoals ik al eerder aangaf dacht ik in het begin dat de
uitvoering van Roodkapje veel weg had van een bouwdoos:
alles mooi voorbereid.
Alles was mooi voorbereid maar ik had moeten blijven
passen en meten. En ik heb onvoldoende gemeten.

Maar goed ik wilde wel het boek ‘redden’.
Vandaar wat extra hulp bij de omslagen.
Maar nu was het tijd de omslag af te maken.

Hier moeten de omslagen nog gelijmd en om geslagen worden. Het resultaat is toen onder bezwaar gegaan om goed te drogen.

Dat leverde deze (nog lege) boekband op.

Uiteindelijk wilde ik zien hoe de boekband er uit zag om te bepalen hoe ik het boekblok zou gaan snijden. Had ik eerst het boekband gesneden, daarna eventueel de platten op maat gemaakt met een smallere kneep, dan had de boekbekleding gepast. Maar dat kun je achteraf niet meer aanpassen.

Hier gebeurt veel: het boekblok is gesneden, aan een kant al gelijmd in de band, keukenpapier geplaatst tussen het schublad achter om het vocht niet in het boek te laten trekken, het karton geplaatst bij De lotgevallen van Roodkapje (het kleine boekje) om de moet te voorkomen, dan het keukenpapier plaatsen aan de voorkant, lijmen en de band sluiten. Dat gaat dan 24 uur in de boekenpers.

Het resultaat: Roodkapje van Anneke de Groot, uitgegeven door Uitgeverij Boekblok.

Hele leuke schutbladen.

Het titelblad.

Het kleine boekje: ‘Lotgevallen van Roodkapje’in het midden van het boek.

Wat heb ik geleerd:
= werk van binnen naar buiten
= vertrouw de afmetingen nooit
= 7 mm is veel voor een kneep in een smal boek als dit
= pas op met papieren bekleding (werk nauwkeurig en schoon)