De catalogus van de tentoonstelling over de vrijheidsstrijd
van Indonesië heb ik uitgelezen.
Mij trof vooral het hoofdstuk met de titel ‘Diplomasi en agresi’.
Dit hoofdstuk is geschreven door:
Marion Anker, Anne-Lot Hoek, Amir Sidharta, Harm Stevens en Bonnie Triyana.

Revolusi! – Indonesie Onafhankelijk.

Zo lees je daar op pagina 183 over een Nederlandse soldaat
die een brief schrijft naar Nederland.

‘Vandaag’, schreef soldaat Van Santen in de brief, ‘zijn we een grote rubberplantage binnengetrokken. De eerste plantage die ons onbeschadigd in handen is gevallen.’ Het was de zevende dag van het eerste grote Nederlandse offensief, dat op 21 juli 1946 was gelanceerd. Door Nederland werd dit offensief een ‘politionele actie’ genoemd, met de codenaam ‘Operatie Product’. Daarmee werd verwezen naar het voornaamste oogmerk van deze operatie: de verovering van gebieden op Java en Sumatra die van economisch belang waren.

De vergelijking met het taalgebruik van Poetin is treffend.
Je noemt een onrechtmatige inval in de Oekraïne geen oorlog.
Je noemt het een ‘Special military operation’ om in de propaganda
te verzachten wat je aan het doen bent.
Net als Nederland die een kolonie probeerde terug te veroveren
waar we helemaal niets te zoeken hadden: ‘politionele actie’ en
‘Operatie Product’.
Indrukwekkend hoofdstuk.