Een van de snijresten van het boek gebruik ik om te testen hoe spatwerk op de snede zal gaan werken. Ik plak de omgeving goed af met krantenpapier en schilderstape.

De snijresten zitten tussen twee plankjes die op hun plaats worden gehouden met twee klemmen die ik van mijn vader geleend heb. Dat werkt prima.

De bedoeling is met geel te gaan spatten maar om zoveel mogelijk die kleur verf te sparen neem ik voor de test een andere kleur. Maar het spatten werkt niet. Ik vermoed dat het aan de acryl ligt. Ook verdunnen helpt niet.Toen heb ik de verf gewoon direct met de tandenborstel aangebracht.

Nu ik toch aan het testen ben probeer ik op de snede te verven. Dat gaat vrij aardig. Probleem is dat het oppervlak waarop ik schilder niet egaal glad is. Dat is straks bij het boek anders.

Als je verf direct aanbrengt dan heeft het als effect dat de pagina’s aan elkaar kleven. Ze gaan overigens eenvoudig weer los maar dat is natuurlijk wel een extra handeling. Zo egaal wil ik op mijn uiteindelijke boek Kaas de kleur niet aanbrengen. Ik wil spatwerk.

Om toch het gevoel te hebben vandaag iets gedaan te hebben snij ik de platten en de rug voor het boek Kaas van Willem Elsschot. Daar is het tenslotte allemaal om begonnen. Maar ik wil eerst spatwerk aanbrengen op de snede, dan het leeslint en de kapitaalbandjes en pas dan de band zetten. Dus gaan zoeken op internet en in mijn boeken over boekbinden. Spatten.

Mijn spataquarium. Overal lees ik over ecoline maar ook dat het met acryl eigenlijk ook moet kunnen. Dus ecoline gekocht, weer uitproberen, weer geen succes. Toen bleek dat als ik de tandenborstel anders vasthoud, dat het dan wel werkt. Het probleem lijkt hem dus in de borstel te zitten. Als ik hem schuin hou dan is er meer weerstand en wordt er gespat.