Terwijl het boekblok in de boekenpers ligt heb ik de zoom verder uit het stuk textiel getornd. Alles bij elkaar is dat toch zo’n anderhalve centimeter aan iedere kant.

Er lagen nog stukken papier die ik als schutblad kan gebruiken. Het zacht gele is Goat skin paprt. De meer gekleurde stukken zijn handgeschept papier met een werkje erin dat na drogen geverfd is. Leuk effect en ik vermoed goed te gebruiken als schutblad. Ik heb drie vellen ooit gekocht op de BoekKunstBeurs.

Nog een keer goed kijken naar de kleuren.

Beide boekjes – Eerlijke Vinder en Gezinsverpakking, krijgen een duidelijk gekleurd eerste schutblad en achterin een bescheiden gekleurd zachtgeel schutblad. Dus hier het schutblad voor Eerlijke Vinder.

Ik leg een stevig papier op de rug van het boekblok. Minder dan een halve centimeter laat ik vrij. Daar smeer ik lijm en daarna kan ik het schutblad er op lijmen. Als je de schutbladen groter wilt hebben dan het boekblok (dat is wel mooier) dan moet je nog even wachten met het aanbrengen van het schutblad. Maar ik laat het mes aan twee kanten snijden: Het kan nu, het schutblad wordt meer een integraal deel van het boekblok en het helpt me bij het snijden in de snijmachina. Dan ben ik bij het snijden minder afhankelijk van de markeringen op de katernen.

Schutblad voor.

Schutblad, achter.

Stukje gaas voor op de rug. Dat kan ik nu al lijmen. De uitstekende delen worden straks op de platten gelijmd. Dit is een belangrijk onderdeel van de structuur vam de boekband.

Gelijmd. Dan kan het opnieuw in de boekenpers.

Dan is het boekblok gereed om gesneden te worden. Dat zal komend weekend wel gebeuren.