Gisteren ben ik nog verder gegaan met het boek, vanochtend
trouwens ook. Dus het boek is verder dan de foto’s
in dit bericht. Maar daarover binnenkort meer.
De platten zijn goed gelukt. Het marmerpapier laat zich goed verwerken. Dat is natuurlijk altijd afwachten. Nu haal ik de hoekjes er af en lijm ik de omslagen.
De vraag is dan: hoe ga ik de rug maken.
Daar loop ik al even over na te denken maar ik kom er niet uit.
Als ik een boek voor mezelf maak neem ik gerust een gokje.
Maar nu ik een boek maak voor iemand anders (en dan ook nog
twee die min if meer hetzelfde moeten worden), denk ik wat
langer na. Je krijgt maar 1 kans.
Ik besluit dummy’s te maken.
Als boek gebruik ik stukken van de achterkant van de Allerhande.
Ik wil beter begrijpen hoe ik het moet aanpakken.
Dummy 1:
Het materiaal. De achterkant van de Allerhande en twee stukken afvalkarton.
Dan is dit het resultaat. Ik gebruik het groene materiaal dat ik ook op het boek wil gebruiken. Het is een soort van geplastificeerd papier. Ik ervaar meteen hoe het zich laat verwerken (heel prettig). Ik maak de rug door de platten met het ‘rugmateriaal’ aan elkaar te bevestigen, zonder extra ruimte in de rug en zonder rugversteviging. Het boek dat nu ontstaat is nog niet ‘onder bezwaar’ geweest maar gaat makkelijk open staan. Wat meer ruimte in de rug is dus wel een idee.
Maar de kop laat zich eenvoudig plakken.
Dummy 2:
Het materiaal. Een klein stukje van de Allerhande en een reststukje karton.
Daarmee maak ik deze rugbasis.
Dan is dit de beklede rug.
En dan is dit het boekje. Ik heb het zelf open weggezet voor de foto. Deze vorm is mooier dan dummy 1. Dit wordt de aanpak.
Materiaal uitgerekend, uitgesneden, dan meten, passen, ontdekken dat je een meetfout hebt gemaakt, opnieuw snijden, weer passen en meten en aftekenen.
Alles goed klaarleggen, de rug, de platten en het bekledingsmateriaal, de lijm en de lijmkwast. Dan beginnen.
De boekband is gereed. Nu het boekblok nog in de boekband zetten. Het uur van de waarheid.
Argusvlinder 