Na vier dagen heb ik het boekblok van De Krater
uit de boekenpers gehaald.
Het hoeft niet zo lang in de pers te blijven maar
het kwam er niet van om al eerder aan het boek te werken.

Het eerste wat ik toen gedaan heb is de rug gelijmd en
er meteen een stuk gaas op geplakt.

Gerwin van der Werf, De Krater. Deze keer met ‘der’ en niet ‘de Werf’. Het gaas verbindt straks het boekblok met de boekband. Dat doen de schutbladen ook maar het gaas is sterker. De bekleding van de boekband wordt wat dikker dan als ik het zou bekleden met boekbindlinnen. Dus er zal bij het openen van het boek straks nog meer druk op de rug ontstaan dan normaal.

Dan zijn de schutbladen aan de beurt.
Om de drie boeken als een setje te houden wordt het schutblad voor
van hetzelfde materiaal als bij de vorige twee boekjes.
Alleen is de kleur van dit vel het minst passend.
In het begin wilde ik niet een setje van drie maken maar
ik ben ingehaald door de tijd.

Hier liggen de drie vellen papier voor het schutblad voor op een restant van een vel waaruit het schutblad achter wordt gesneden.

Het schutblad voor.

De gevouwen schutbladen.

De schutbladen zijn op het boekblok gelijmd. Het is nu gereed om open gesneden te worden. Dat ga ik vanmiddag nog doen.

Dit is de set zoals het nu is: Lize Spit, De eerlijke vinder (in mijn uitvoering en de officiele), De Chabotten, Gezinsverpaking. Ik heb al even gezocht maar ik vermoed dat ik daar niet de versie uit de boekhandel van heb vanwege het vermeende beperkte literaire niveau. Eerlijk is dat misschien niet want ik heb het niet gelezen. Maar voor hetzelfde geld moet ik nog even verder zoeken in de boekenkasten. Gerwin van der Werf, De Krater.

De omslag is in ieder geval geen weergave van de titel. Maar ook dit boek heb ik (nog) niet gelezen.