Afgelopen weekend ben ik toch nog even wat
verder gegaan met experimenteren.
Ik maak daarbij niet zulke mooie dummy’s als
sommige van mijn voorbeelden maar het geeft
al wel tot een belangrijke conclusie geleid.
Die kan ik hier al wel verklappen:
het gaat niet een strook perkament uit één stuk
worden dat de boekband gaat versieren.
Het worden drie stukken, een op ieder plat en
een los stuk op de rug.
Daarmee ontlast ik de scharnieren van de platten.

Ik had al een soort van plat gemaakt.Iets kleiner dan zoals het uiteindelijke voorplat gaat worden maar wel met een linnen bekleding op de verhoudingen ten opzichte van het perkament goed te kunnen inschatten. Nu wil ik snappen wat door druk de strook perkament op de boekband gaat opleveren. Ik heb geen boekband gemaakt op maat maar werk met drie stukken afvalkarton en een stuk afval boekbindlinnen.

Daar pas ik dan een stuk perkament op en geef de banen aan die ik ga lijmen. Ik wilde proberen het perkament op de rug niet vast te lijmen op het boekbindlinnen. Maar al snel bleek dat de kracht van het vouwen van het perkament er voor zorgde dat het perkament lof kwam van een plat. Toegegeven de strook die gelijmd was is smal en de lijm was misschien nog niet helemaal graat. Maar het risico dat dit straks mis gaat is te groot. Wellicht ga ik dat bij een volgende poging anders doen maar voor ‘Het geïllustreerde boekbindersboek’ zal de perkamenten versiering uit drie stukken bestaan. Geen risico.

Tussendoor uit een nieuw stuk karton (zaterdag gehaald) 2 platten gesneden. Stapje voor stapje…..