Ooit las ik met veel plezier Vrij Nederland.
Het eerste exemplaar dat ik kocht, was een papieren
versie, formaat krant.
Later ging men terug in omvang en verdween de bijlage.
Daar stond tegen over dat het blad steeds
meer een glossy uitstraling kreeg.

Vrij Nederland, de weg kwijt, veranderde van
een toonaangevend, links opinieblad, in een
blaadje voor politieke partijen die zelf al lang
de weg kwijt waren.
Een soort de lamme die de lamme helpt.

Terwijl ik minder ging lezen in het blad wilde ik
ze toch niet weggooien. Uiteindelijk heb ik het blad
opgezegd maar er bleven nog wat stapels bladen achter.
Nu heb ik de omslagen van de bladen gehaald.
misschien kan ik daar nog iets mee.
Al is het maar het bericht van vandaag maken.

Vrij Nederland, de jaren uitsorteren.

Terwijl ik de jaren op stapeltjes leg deed ik
inspiratie op over wat al deze covers zeggen over een
blad en misschien wel Nederland.

Waarschijnlijk is over de datering van dit nummer heel lang nagedacht. De twee tweewekelijkse nummers vallen in twee kalenderjaren alleen……

Een cover had Harry Mulisch tot onderwerp. De artikelen in de rubriek ‘De republiek der letteren’ over Mulisch heb ik bewaard. Daar ga ik zeker nog op terugkomen.