Een coronafilm uit 1962 blijkt een black lives matter film
avant la lettre te zijn.
Gregory Peck speelt een advocaat in het zuiden van de
Verenigde Staten waar hij een zwarte man verdedigt die
ten onrechte wordt beschuldigd.
De productie is van Alan J. Pakula.
Niet iedereen was bij de ontvangst blij met het einde
van de film. Maar die is juist sterk.
Zonder het einde is de film te rechtlijnig: goede blanke
man verdedigt zwarte man in een blanke gemeenschap.
In de samenvatting van de film op een film website lees je bijvoorbeeld:

Atticus Finch, a lawyer in the Depression-era South, defends a black man against an undeserved rape charge, and his children against prejudice.

Het einde van de film dwingt diezelfde advocaat om
compassie te hebben met een naar binnen gekeerde, kinderlijke,
blanke, volwassen man.
Daardoor gaat de film niet alleen over racisme maar ook over
nep nieuws en vooroordelen.

Het boek waarop de film is gebaseerd is van Harper Lee
die won in 1961 met dit boek de Pulitzerprijs.
Gregory Peck won de Oscar voor Best Actor in a Leading Role.
In totaal kreeg de film 3 Oscars.
De rol van de kinderlijke man werd gespeeld door Robert Duvall.
En hoe!

Een ‘mockingbird’ is een vogel met de naam Mimus polyglottos
of in de Nederlandse vertaling spotlijster.
Dat is een beetje vreemde vertaling. Want de vogel spot niet
zo zeer met andere vogels, hij imiteert hen.
In de film komt dat terug als de vogel als voorbeeld genomen wordt
van iets dat je nooit zult doden omdat hij niets en niemand kwaad
doet en alleen plezier geeft aan anderen.

To kill a Mockingbird uit 1962 naar het boek van Harper Lee met in de hoofdrollen onder andere Gregory Peck en Robert Duvall.

Het was al even geleden dat je iets van een coronafilm voorbij
zag komen op mijn blog.
Dat komt omdat we net begonnen zijn aan de The Sopranos.
Dat gaat even duren.