Devotie en natuur: één geworden

‘Devotie en natuur: één geworden’ is de titel die ik gegeven heb
aan een van de foto’s in dit bericht.
Het bericht gaat over een tocht met een tuktuk van uit Luang Prabang
naar Ban Pak Ou en de Pak Ou grotten.
Op een van de foto’s is een oranje doek die om een boom
gebonden is, helemaal begroeid geraakt door mos en misschien
door stof en zand in de regen.
de boom en de doek kun je op sommige plaatsen
niet meer van elkaar onderscheiden.

Dit is de plaats waar we met de tuktuk naar toe gereden zijn. Het is best een behoorlijk eind buiten Luang Prabang. Waarschijnlijk kun je ook met de boot maar dan heb je waarschijnlijk heel wat tijd nodig. Toen wij gingen was het weer niet zo best en was het best fris. Zeker tegen de avond, onderweg terug. Maar de omgeving van de grotten is schitterend.

Hier zie je nog net een stukje van het dorp en een soort groot, drijvend restaurant. Als je zoals wij over de weg naar deze plaats gaat moet je wel eerst door het dorp met alle toeristische verschijnselen van dien (de zogenaamde ‘tourist trap’).

Daar, rechts, wat boven de boot, daar zie je de opening van een van de grotten.

De aanvaarroute is prachtig.

Er zijn twee grotten. Een ligt maar een klein stukje omhoog van de aanlegsteiger van de boten. Die zie je hier. De aanlegsteiger is flexibel in de zin dat die zich aan de hoogte van het water en in de breedte kan aanpassen aan de hoeveel toeristen die er komen.

Dit is het zicht op het dorp vanaf de grotten.

De grotten staan vol met Boeddha-beelden. Er is vooral natuurlijk licht in de grotten.

History

The first use of the cave for religious purposes was at the time when the local population worshiped Phi, or the spirits of nature.
It is said that the caves are associated with a river spirit.

It is believed that the Lao people first entered the river valley in the middle of the eight century after moving southward from south China.
It was not until considerably later that Buddhism first spread into the area from the west.

By the 16th century Buddhism had been adopted by the royal families of Lao and the caves received patronage from that time until 1975.
Every year the King and the people of Luang Prabang made a pilgrimage to the caves as part of the New Year religious observances.
Artisans were commissioned by the royal family to prepare sculptures.
Many of the carvings of the cave date from between the 18th and 20th centuries.

Korte Nederlandse samenvatting:
Het eerste gebruik van de grotten was van religieuze aard.
Men aanbad er natuurgeesten, mogelijk de geest van de rivier.
De eerste bewoners van de vallei kwamen in de 8e eeuw.
De komst van het Boeddhisme en de ondersteuning van de koninklijke
familie daarvan, zorgden van de 16e eeuw tot aan 1975,
dat er voor de grotten werd gezorgd door de inwoners
van het nabij gelegen dorp.
De gewoonte Boeddha-beelden te plaatsen werd door de
koninklijke familie gestimuleerd.

Ook op de moeilijk te bereiken plaatsen zie je beelden.

De beelden zijn er in alle maten en houdingen.

De tweede grot ligt een heel eind hoger.
Een steile trap brengt je bij de tweede grot en onderweg
krijg je nog een toelichting op het dorp.

Ban Pak Ou

On the eastern bank of the Mekong River opposite the caves of Tam Ting is Ban Pak Ou.
In the past the village Wat received royal patronage in exchange for care taking the caves.
The Wat is a picturesque example of a village style religious complex which has a temple, dormitory and bell tower.
Restoration of the Wat is being undertaken with the assistance of Thai friends.

Nets and fish traps at the mouth of the River Ou indicate that Ban Pak Ou is a fishing village which regularly supplies fish to the market in Luang Prabang.
The villagers grow rice in the paddy fields behind the village.

The village is a peaceful place with a thriving elementary school.
Small ships sell among other things sweets and bottled drinks.
The department of Tourism has erected a large rest house for day use by parties of visitors.

Korte Nederlandse samenvatting:

Tegenover de grotten (Tam Ting) ligt een dorp waarvan de tempel
in het verleden bescherming kreeg van de koninklijke familie
in ruil voor onderhoudswerkzaamheden aan de grotten.
Het dorp was oorspronkelijk een vissersdorp maar het toerisme
is vandaag de belangrijkste inkomstenbron.

Devotie en natuur: één geworden.

Een Boeddha ‘bewaakt de grot’ of ‘steunt de pelgrims’.

Het is mij niet helemaal duidelijk of de twee grotten samen of alleen de bovenste grot de Tam Ting shrine genoemd wordt. Het is wel zo dat de ingang naar de bovenste grot beter is afgeschermd dan de onderste.

Conversation work

The preservation of the Tam Ting shrine is a constant duty.
Each April as part of the annual religious ceremonies shrine are cleaned and painted surfaces renewed.
At this time worshipers bring their household statues of Lord Buddha to be washed in holy water.

A plaque at the entry to the upper cave states that restoration work had been done in 1932 and an inscription on the rock surface behind the large figure at the entry to the Upper Cave states that a monk has repaired the belly of the sculpture following the Second World War.

In 1992, the Australian and Lao governments commenced a five year conservation project which recorded and catalogued the sculptures, excavated six tons of fallen debris, rebuilt the masonry structures as well as conserved many of the objects.
As much as possible, all historic material has been retained.

Korte Nederlandse samenvatting:

Het onderhoud is een proces dat constant aandacht vraagt.
In april bij de jaarlijkse religieuze evenementen wordt
alles schoongemaakt en opnieuw geverfd.
Pelgrims brengen hun beelden van huis mee om ze hier te reinigen.
Een plakkaat geeft aan dat er een restauratie was in 1932
en een monnik heeft de buik van het Boeddha-beeld bij de ingang
gerepareerd na WOII, aldus een inscriptie.
In 1992 startte een vijf jaar durend restauratie project door
de Australische en Laotiaanse regering.
Zo veel mogelijk van het historische materiaal is bewaard.

De ingang van de bovenste grot van binnen uit gezien.

De trap.

Op de weg terug naar de boot kom je nog even langs de onderste grot.

Hier zijn we al weer terug op de oever bij het dorp.

Het toerisme is de belangrijkste bron van inkomsten hier. Toen wij er waren was het niet erg druk maar de fasciliteiten geven aan dat het er ook veel drukker kan zijn. Dit was meer één van de vele winkeltjes die er in het dorp zijn.