Sinds het plaatsen van deze blog heb ik extra informatie ontvangen.
die heb ik in deze blog verwerkt en wil ik onder de aandacht brengen.
======================================================
Sinds enige tijd is het nieuwste gerechtsgebouw (ik ken er nog twee
in Breda) in gebruik genomen.
Het oudste gerechtsgebouw dat ik ken staat op de hoek van de Nassaustraat
en de Kloosterlaan. Een mooi gebouw, beetje klein voor nu.
Zie een veel oudere blogpost of anders deze post.
Het tweede gebouw staat aan de Fellonoordstraat (nu leeg). Een heel lelijk
gebouw in crisisstijl.
Het meest recente staat aan de Belcrumweg.
Ik denk dat het officieel ‘Rechtbank Zeeland-West-Brabant » Locatie Breda’ heet.
Pas geleden was er een open dag voor familie en kennissen van werknemers en
zo kon ik er wat foto’s maken.
Bij de ingang hangen twee van deze grote rechthoekige kubussen met heel veel lichtjes die in heel verschillende patronen licht geven.
Er hangt en staat heel wat kunst. Meestal zonder vermelding van de maker. Waarschijnlijk is men nog niet helemaal gereed met de inrichting.
Vanaf de kantoorruimtes op de 12de verdieping heb je een mooi uitzicht over de binnenstad (straks) en naar de noordkant van de stad.
Voor de deur staat een fontein. Wat die wereldkaart daar bij doet in het water weet ik niet.
Zicht op onder andere de plaats waar vroeger de veiling was en de watertoren in de Belcrum.
De ramen waren wat vies maar dit is het terrein van de voormalige Suikerfabriek, de CSM.
In de zon is de fontein direct mooier.
Vanuit dit kantoor kijk je op de wijk die er gekomen is nadat het slachthuis is gesloopt. Lang geleden.
De watertoren van de Belcrum.
Trapportaal.
De Grote Toren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk in het centrum van Breda.
Breda, meer richting zuid/zuidoost: Chassé theater tussen de bomen.
Het station van Breda. Die witte vlekken in de baksteen die horen zo. Dat is geen foutje.
De tuin bij de rechtbank.
De Koepelgevangenis (vlak naast de oudste rechtbank die ik ken), nu de FutureDome. Daarnaast (rechts) een woonflat met de naam De poort van Breda.
In de bibliotheek ingebonden exemplaren van het ‘Weekblad van het Regt’. Als je wilt kun je dit tijdschrift ook online raadplegen. Het komt al enige tijd niet meer uit.
Natuurlijk hadden ze ook een aantal Nederlandsche wetboeken.
De kantine. Daar is ook een soort uitkijkdeck.
Wooncomplex ‘De Prins’ ligt dichtbij.
Nogmaals het terrein van de voormalige Suikerfabriek. Hier stond de CSM.
Daar staat dan het beeld (dat ontbreekt in de gevel van het Gerechtsgebouw op de hoek van de Nassaustraat) van Vrouwe Justitia, tussen moderne lampen in een trappartij.
De eerder genoemde lampen.
Lampen is waarschijnlijk een oneerbiedige term voor dit kunstwerk.
Licht-Wegen
Ontwerp: Giny Vos (1959, Rotterdam)
Licht-Wegen: het wegen van licht en de wegen van het licht.
De blokken vormen als het ware een weegschaal en verwijzen naar het wikken en wegen dat rechters, officieren en raadsadviseurs dagelijks doen. Wel of niet schuldig? Wel of niet vervolgen? Wel of niet adviseren tot een uithuisplaatsing? Binnen de kolommen vindt het
licht zijn weg in de 3D bewegende beelden. Het gewicht van het licht doet de kolommen bewegen: traag, op en neer.Uitvoering.
De installatie bestaat uit twee rechthoekige blokken. Elk blok is 2.20 meter lang, 1.10 meter breed en 1.10 meter diep. Het bestaat uit 16 horizontale printplaten die met verticale
printplaten aan elkaar verbonden zijn. Een blok bevat 7680 leds en weegt ongeveer 80 kilo.
Het stroomgebruik is beperkt. De blokken bewegen zich traag op en neer over een afstand van 2 meter. Binnen de kolommen worden in 3D bewegende beelden geprojecteerd, soms enkel letters, dan weer acties die in de andere kolom een reactie oproepen. Zo zie je bijvoorbeeld een slag van een hamer, brekend glas, golven en beelden die verwijzen naar oplichten, afpersen, haat zaaien. De voor deze installatie nodige software is uniek voor het project ontwikkeld. De draagconstructie aan het plafond is goed zichtbaar opdat zichtbaar is hoe de installatie werkt, symbolisch ook voor de transparantie van rechtspraak.
Dit is het deel van het gebouw dat publiek toegankelijk is en waar de zittingszalen zich bevinden.
Koning Willem Alexander opende de gerechtsgebouw onlangs.
Vandaag ontving ik nog wat extra informatie over dingen
die te zien zijn op mijn foto’s.
Zoals bijvoorbeeld over het portret van Willem Alexander.
Hanneke Hielkema heeft het werk, het portret van de koning, gemaakt. Het is op 12 maart 2015 onthuld door de toenmalige president Marieke Koek.
Hanneke werkt met inkt en water waardoor er vlekken en lijnen op het papier komen die ze vervolgens weer met inkt overtrekt. Tijdens het overtrekken ontstaan de beestjes. Er zijn er honderden te zien op het werk.
Hanneke heeft voor de rechtbank Limburg een soortgelijk portret van de Koning gemaakt. Verschil: op het portret in ons gebouw kijkt de koning wat ernstiger dan op het portret in Limburg.
Het ophangen van een portret van de Koning in gerechtsgebouwen is een traditie en niet verplicht. Het bestuur van de rechtbank Zeeland-West-Brabant besloot begin 2018 geen portret te hangen in de 27 zittingzalen, maar het te houden bij één portret op een in het oog lopende plaats in het gebouw.
Dit is de grootste zittingszaal vanaf de tribune.
Een kleinere zittingszaal.
De tuin met in de verte het station.
Vrouwe Justitia in close-up.
Als aanvulling:
Vrouwe Justitia
Van oorsprong is zij een Romeinse godin, maar inmiddels de personificatie van het recht.
Doorgaans is zij geblinddoekt, vaak draagt zij een weegschaal en vrijwel altijd een zwaard.
– De blinddoek drukt uit dat zonder aanzien des persoons recht wordt gesproken
– De weegschaal symboliseert het afwegen van de verschillende argumenten alvorens te oordelen
– Het zwaard staat voor het vonnis dat wordt uitgesproken.Het beeld werd in 1893 geplaatst in de nis boven de ingang van het gerechtsgebouw aan de Kloosterlaan in Breda. In 1986 verhuisde het mee naar het gebouw aan de Sluissingel en Vrouwe Justitia heeft nu een plaats gekregen in dit gerechtsgebouw.
De ingang.
De gezichtjes van de fontein.
Gerechtsgebouw Breda.
Ook hiervoor ontving ik nog extra info:
La source (de bron)
Ontwerp: Pascale Marthine Tayou (Kameroen, 1967) (woonachtig in Gent)
Het is een boom met maskers geworden, door Tayou ook genoemd ‘The palaver tree’.
Boom – maskers – water.
Boom: de boom is in alle culturen en op alle plaatsen vanouds de plek waar mensen, generatie
na generatie, samen komen om te overleggen, te kletsen, samen te zijn. Ook de boom
waaronder ooit in veel culturen recht werd gesproken.
Maskers: in de boom hangen ruim 300 maskers in 4 uitvoeringen en in 3 maten.
De 4 uitvoeringen staan voor de diversiteit in culturen, de 3 maten voor de generaties binnen de culturen. Culturen en generaties zijn met elkaar verbonden door de takken van de boom.
Water: bron van leven, maakt leven mogelijk, is kostbaar en kan een rituele betekenis
hebben.
Uitvoeringsinformatie: De boom is 10 meter hoog en heeft een kruin van ongeveer 7 meter.
Hij is gemaakt van een metalen buizenframe en bedekt met harde PU-schuim. Daaromheen is een duurzame polyester laag aangebracht. In de stam en twee takken zijn in totaal 25 spuitmonden aangebracht die door de wijze waarop het water valt de boom een mangroveelement geven.
Het bassin heeft een buitendiameter van 17 meter. In het bassin zijn rotsen geplaatst, voorzien van glazen objecten.
Als het vriest, zal er geen water in het bassin staan. Op de vloer van het bassin is een kaart van de wereld aangebracht. De boom staat in de wereld. Verder zijn de rotsen nu geheel zichtbaar en vormen zij een soort Zen-tuin.
Argusvlinder 