Toen ik het boek ‘Mevrouw mijn moeder’ op maat had gesneden,
bleef er natuurlijk snijafval over.
Het was al bij het andere papierafval beland toen ik besloot
het te gebruiken voor #12DagenCreatief.

De stroken snijafval vertellen een soort van verhaal.
Soms staat erop gedrukt welk vel het betreft.
Dat helpt bij het vouwen van de vellen om een en ander
in de juiste volgorde te krijgen.
Daarnaast staan er blokjes en andere tekens op waarvan
voor mij niet altijd duidelijk is waarvoor ze dienen.
Maar de snijmarkeringen ken ik wel.
Daarnaast zijn er stroken van 2 soorten papier.
Je ziet dat zeker door de kleur.

Het werken aan het vlechten van stroken van een afbeelding
met pagina’s in een boek en de ‘kleedjes’ brachten me
op het idee om een soort van vlechtwerk te maken.

Dit ijn de stroken gered uit de afvalbak.

Bij de eerste poging om te vlechten heb ik ook kleur, vormen en letters toegevoegd. De letters verwijzen door het herhalen van de ‘M’ naar ‘Mevrouw mijn moeder’. Dit is wel een beetje groter dan de pagina’s in mijn boek en ik wil al het werk van #12DagenCreatief laten landen in het boek dat ik er voor gekocht heb: Hubert Lampo, De heks en de archeoloog.

Nadat het op maat is gemakt ziet het zo uit. Nu nog even zorgen dat het boek nog dicht kan.

Dit vlechtwerk is wat minder traditioneel en maakt gebruik van het feit dat de meeste stroken feitelijk dichtgevouwen stroken zijn (de pagina’s waren natuurlijk nog niet losgesneden en daarom hangt het snijafval zo aan elkaar).