We waren een paar dagen in Egmond aan Zee.
Al eerder schreef ik er berichtjes over.
Nu het derde deel.

Egmond aan Zee is een kleine plaats in Noord Holland.
Het strand en de duingebieden ten noorden en zuiden
zijn de belangrijkste attracties.

De klanten van de horeca hebben het in september 2021
moeilijk.
Dat heeft minder met corona te maken, vermoed ik,
dan dat men ons vertelt.
Er is te weinig personeel, maandag en dinsdag zijn een aantal
horecazaken gewoon gesloten, na 21:00 uur is het altijd
al afgelopen met terrassen. Ontbijt doen we niet aan.

De kwaliteit van de horeca (laat ik het netjes zeggen)
is beperkt. Strandtenten steken daar niet positief bij af.
Goedkoop is het er niet.

Een beetje het Wasserbombe-effect: de klanten komen toch wel,
waarom je best doen.
Overigens is dat niet exclusief voor Egmond aan Zee.
Ook andere plaatsen aan zee vertonen dit gedrag.

Duingebied tussen Egmond aan Zee en Bergen aan Zee met kleine meertjes. Wat een prachtig landschap.

Groeten uit Egmond aan Zee.

Acht september twintig-een-en-twintig.

Wasserbombe-effect:
Historische ontwikkeling in de Nederlandse
glastuinbouw eind vorige eeuw.
Tomaten met zo’n hoog mogelijk gehalte water
en daardoor zonder smaak, verkopen aan Duitse
klanten tot die overgaan op tomaten uit
andere landen.