Dit complex is ongelofelijk.
Ik geef toe, ik wist niet wat te verwachten, maar ik werd
er helemaal door uit het veld geslagen.
Laos, Luang Prabang, Wat Xieng Thong.
Het weer zat die dag niet mee en mijn camera had zijn beste tijd wel gehad. Na deze vakantie heb ik ook een andere gekocht.
Bij het complex is ook een gebouw waarin een begrafeniswagen staat. Met daarbij een heleboel andere spullen. Een ongelofelijke collectie. Dit paneel is van een zorgvuldig verborgen deur. De begrafeniswagen is heel groot. De feitelijke deur is dan ook veel groter dan waar je als toerist mee naar binnen gaat. Maar die grote deur is zorgvuldig verborgen met panelen als dit. Met veel oogverblindend goud.
Detail van 1 figuur van de vorige foto.
Dit is het gebouw. Het paneel van de vorige twee foto’s zit boven wat je hier als ingang ziet.
Gouden figuur in de decoratie aan de buitenkant van het gebouw.
In het gebouw stonden ook een aantal steles. Met veel, heel veel Boeddha’s. Op de volgende twee foto’s zoem ik in op details.
De functie werd me niet helemaal duidelijk maar ik was wel diep onder de indruk.
Nog een stele.
De olifant van links onder.
Een van de weinige, nog (?) vergulde Boeddha’s op deze stele.
Nog een stele. Er is te zien dat het voorwerp genummerd is dus er is ooit een inventarisatie gemaakt. Nu stond er geen toelichting bij dit voorwerp maar er waren voorwerpen die dat wel hadden.
Fragment van een deur.
De begrafeniswagen.
Er stonden rijen met Boeddhabeelden voor een muur met glasmozaïek.
Detail van glasmozaïek.
Deze foto (met mijn telefoon!) geeft een beter beeld van de begrafeniswagen. Hoe die wagen precies in elkaar zit en waar het allemaal voor dient is me onduidelijk.
De rijen met Boeddha’s.
Er gaat nog meer volgen van dit complex.





















