Luang Prabang is een stad, een voormalige hoofdstad,
in Laos. De stad ligt op iets dat lijkt op een eiland.
In werkelijkheid ligt het aan één kant tussen twee rivieren.
Luang Prabang is toeristisch en druk, en mooi.
Ga je over een van de bruggen en je bent al snel in een ‘ander’ Laos.
Op de dag dat wij met een fiets de rivier overstaken
was het weer niet geweldig.
We gingen naar een van de dorpen met steen- en pottenbakkers.
Op de pont bij Luang Prabang. Dat is op zich al een avontuur.
Er zijn niet heel veel wegen dus echt verdwalen is moeilijk. Je fietstocht plannen is dan ook weer niet makkelijk. We zijn zomaar gaan fietsen. Ik had geen kaart van Laos op mijn telefoon en de ontvangst is ook nog wel eens een probleem. Ban Chaneneua.
We zagen er ook mensen die met een gids fietsten. Die hadden wel betere fietsen dan wij. Maar het uitzicht is er niet minder om.
Potten en bakstenen zie je op veel plaatsen.
Bij een steenfabriek zie je de mensen aan het werk. Gier wordt de klei voor de stenen aangemaakt en in moppen verdeeld.
Hier wordt de klei precies gevormd zodat hij in de oven kan.
Hier liggen de stenen klaar voor vervoer.
Brandstof op de voorgrond en ovens daarachter. Eigenlijk geen ovens. Je ziet meerdere vuren voor één grote oven waar hele pallets stenen in een keer gebakken worden.
Hier zie je die oven beter.
Het resultaat.
Hier worden met de hand potten gedraaid.
Voor de toeristen worden andere dingen gemaakt: olifanten, koeien, lampen enz. Ja het geld heet in Laos ‘Kip’.
Wij kochten dit gezichtje.
De fietstocht ging nog verder.
Daarover een volgende keer.
