Even een dag zonder ‘oude stenen’.
Even afkicken van oudheden, als een aanloop naar Angkor Wat.
De dag begon met de bamboetrein.
Nee, de trein is niet van bamboe. Trein is eigenlijk een groot woord.
Het is een toeristische attractie waarbij je over een oud spoor
van A naar B wordt gebracht.
Het begin (A) is zomaar ergens in het groen, de bestemming (B)
is zomaar een groep huizen met een paar kramen.
Kortom het is een manier voor een groepje mensen (zonder werk?)
om geld te verdienen. Er staat nog iemand bij die op een
agent lijkt maar wat hij werkelijk is…..
Iedereen zit in het complot.
Dit is het ‘station’. Links en rechts liggen de ‘treinstellen’.
Gemakkelijk zit het niet op het platform met een paar schuimrubber matjes. Na een paar minuten komt er een tegenligger aan. Er is maar een spoor. Dus hoe los je dat op?
Nou, gewoon het platform van het onderstel afhalen.
Dan het onderstel van de rails afhalen.
De tegenligger laten passeren.
Het onderstel weer op de rails.
Dan het ‘platform’ weer terug op het onderstel. De aandrijving zit op het achterste onderstel. Zie je de bamboe?
Terug in Battambang hebben we een wandeling gemaakt. Battambang is de tweede stad van Cambodja met meer dan 100.000 inwoners. Weinig tot geen hoogbouw. Dus weids.
Natuurlijk zijn daar moderne tempels die de vormentaal van de antieke tempels overnemen.
Een aantal kruispunten zijn opgesierd met grote beelden.
Dit is er een ander voorbeeld van.
Niet alle straten zijn verhard.
Omheining van een modern tempelcomplex.
Deze decoratiewijze zullen we later in Angkor Wat nog terug zien.
Dit soort gezichten ook.
Het was een mooie, rustige dag. De dag erna was een reisdag. Dan komen we aan in Siem Reap. Deze stad met vliegveld dient als uitvalsbasis voor de tempels van Angkor Wat. Angkor Wat is de naam van een van de vele, vele tempels die verspreid liggen op een gebied van vele vierkante kilometers groot. Vroeger waren er niet alleen tempels maar waren er ook koninklijke paleizen, paradeplaatsen enzovoort. Het waren enorme steden.
