Het blijft opmerkelijk hoe einig mensen
in mijn omgeving Ozark Henry kennen.

Ozark Henry
is de pseudoniem voor de Belg Piet Goddaer.
Het is een unieke mix van organische ritmes
in duet met ijle, vluchtige stemmen.
Maar onder dat moois verbergen zijn teksten
meer dan eens het donkere, het sombere en de dood

Gisteren trad hij op, met zijn band,
in de Mezz. Ik was erbij.

Ik heb genoten!

Veel oude nummers heb ik gisteren gehoord.
Nu samen gezongen met Amaryllis Uitterlinden.
Een aanwinst hoewel niet altijd zuiver.

De techniek liet de band een paar maal in de steek.
Dat past niet bij een act als Ozark Henry.
Het gestyleerde optreden verdraagt dergelijke onderbrekingen slecht.

Indrukwekkend vond ik: Plaudite amici comedia finita est.

Wikipedia:
“Plaudite, amici, comedia finita est.”
(Applaudisseert, vrienden, de voorstelling is voorbij!)
(1827) – Ludwig van Beethoven (wellicht),
gebaseerd op een citaat van Augustus,
vaste slotformule in de commedia dell’arte.