Waarschijnlijk zal ik vandaag en de komende dagen intensief
luisteren naar de volgende muziek.
Ik las dat Saterday Night in San Francisco is uitgekomen.

Daar ging ik vanmorgen voor naar de platenzaak. Ik weet het: ouderwets. Ik ging voor deze CD. De ‘voorganger’ is een legendarische opname. Al di Meola, John McLaughlin en Paco de Lucia samen op toneel voor een live concert op akoestische gitaar. Dat is het album Friday Night in San Francisco. Weinigen wisten dat het concert de avond erna ook is opgenomen. Het is nu uitgebracht. Paco de Lucia, flamingovirtuoos bewees dat hij meer kon dan flamingo. Intussen is hij overleden. John McLaughlin laat zien dat ook zonder Indiase klanken zijn spel fenomenaal is en Al di Meola kan dus ook supersnel akoestisch spelen.

Mavis Staples en Levon Helms. Een mix van blues, country, soul, gospel; het komt allemaal bij elkaar op deze prachtige opname.

De eigenaren van het werk van Neil Young blijven oud werk uitbrengen. Deze muziek is al van 2001 maar wel met Crazy Horse. Aan die combinatie heb ik goede concertherinneringen. Dus ik ben benieuwd.

John Scofield. Nog meer gitaar. Electric guitar and looper. Met muziek van naast Scofield zelf, Keith Jarrett, Jimmy van Heusen, Buddy Holly en Hank Williams. Daar ga ik straks nog eens goed voor zitten.

Maar dit is het doel voor vandaag.