Afgelopen week ben ik toch naar het Dordrechts Museum
geweest. Ik schrijf ‘toch’ omdat een opslag van 7,50 euro
op de toch al hoge prijs van 15 euro wel veel is.
Aelbert Cuyp is een redelijk bekende schilder, geen topper.
Dan is 22,50 veel geld en het zal een van de elementen
zijn die zorgen voor tegenvallende bezoekersaantallen.
Verlenging of niet.

Maar ik ging eigenlijk voor de Engelse schilders en dan
met name Turner.

Terwijl ik de trap opliep naar de tijdelijke tentoonstelling
zag ik een werk van Natasja Kensmil.
Het hangt op een ongelukkige plaats waar het niet goed
tot zijn recht komt. Maar het werk is opmerkelijk.

Natasja Kensmil, Huwelijksportret, Johan de Witt en Wendela Bicker, 2020.

De manier waarop Johan de Witt en Wendela Bicker elkaar de rug toekeren is een sterke boodschap.

Als iemand denkt dat dit een ‘normaal’ huwelijksportret is dan moet je toch nog eens goed naar de hoofden van de hoofdrolspelers kijken.

Mooi aan het werk is dat veel elementen uit portretten terugkomen in dit werk dat uit een hele serie doeken bestaat.

Het is een verrassend werk waar je meer van wilt weten. Maar ook internet geeft weinig prijs.