…bij een hotel waar 2 van de 3 groepen,
die de dag ervoor de processie vormden, verbleven.
Sommige deelnemers waren nog erg ‘moe’ van de vorige dag
terwijl anderen al aan het innemen waren.
Voor het hotel werd er aan de warming up gewerkt.
Daarna koos iedere groep een eigen route door het dorp
om afscheid te nemen.
Na de dansers en de muziek, dan de oudsten, volgden
de dragers met het inmiddels ingepakte ‘processiebeeld’.
Er werd nog steeds vuurwerk afgestoken en achteraan volgde de wagen met nog meer nieuwe voorraad.
De aanhang (vrouwen en kinderen) bevond zich daar ook.
Eigenlijk waren we wat afgedwaald van de markt. Ik zag deze doodshoofden op de buitenlampen.
Toen de groepen in beeld kwamen.
Op de hoek van de straat ontmoetten de twee groepen elkaar. Niet iedereen is even fit.
Hier lopen twee ‘verkleedpartijen’ door elkaar. Kijk maar eens goed naar de krant.
Op weg naar huis.
Het was een fascinerend schouwspel.
Lokale dracht.
De muziek volgde trouw.
De geluidsman controleert nog voor een laatste keer de stroomvoorziening.
Zo neemt men de baldakijn en het processiebeeld mee naar huis.
Bij gebrek aan een beter woord: de ouderlingen lopen ook vandaag mee.
Zo kwamen we dan terug bij hotel Santo Tomás.
Dat was op die ochtend even voldoende.
Vanmiddag zouden we voor het eerst met gedeeld toeristenvervoer
van Chichicastenango naar Panajachel gaan.
De vakantie moet dan wat rustiger worden doordat we meer dagen
op één en dezelfde plaats gaan verblijven.
Even bijkomen van de indrukken.
Argusvlinder 