Afgelopen zaterdag hoorde ik iemand op de radio over de problemen
die mensen soms hebben met het op vakantie gaan.
Een van de adviezen was: doe wat de lokale mensen doen.
Ga naar een supermarkt en kijk wat er zoal te koop is.
Toen we in 2016 in Lucknow waren zijn we naar de Zoo gegaan.
Naar de dierentuin gaan is niet het eerste wat bij me opkomt
in India maar het is weer eens wat anders. Je ziet dan hoe
sommige lokale mensen zich vermaken. Heel erg zoals wij in het Westen.
De verschillen zijn blijkbaar niet zo groot.
Het indrukwekkendst waren de enorme tijgers.
Ze wilde niet altijd op de foto zoals ik het graag gezien had.
Maar ook dat is zoals dat in Nederland gaat.
Swamp deer of Cervus Duvaucelii (barasingahert). De fietsen op de achtergrond hebben ook wel iets.
Het kan dan natuurlijk gebeuren dat de teksten niet helemaal in het Engels zijn.
Deze dieren zijn zo ongelofelijk indrukwekkend. Zo groot. Zo mooi van kleur.
Maar we weten allemaal dat ze eigenlijk niet in een dierentuin thuis horen. De dieren gaan zich behoorlijk gestoord gedragen door eindeloos op en neer hetzelfde pad te belopen.
Ik heb spijt dat ik van dit dier niet meer foto’s heb gemaakt. Hij staat er niet zo best op.
Bij de uitgang. Het was toch erg leuk al was het alleen maar om de verbaasde blikken te zien van de andere bezoekers. De chauffeur die ons naar de dierentuin had gebracht, vond ons bezoek ook maar een beetje vreemd.











