Zoals in de vorige log al aangegeven ging ik redelijk op tijd op pad.Dat vond ik in ieder gaval.Ik was echter die dag zeker niet alleen.De volgende foto’s zullen daar een indruk van geven.Maar het zijn niet alleen de vele mensendie een enorme indruk maakte, maar de Verboden Stad.Zo groot, met zo veel kunstwerken, met zo veel geschiedenis.De tijd vloog om en ondanks mijn nog steeds pijnlijke voetenheb ik de hele dag gelopen.Vanuit Nederland had ik wat koeken meegenomen.Liga en dergelijke. En die kwamen nu goed van pas.De eetgelegenheden binnen de Verboden Stadwaren zo druk en zo weinig ingesteld op niet-Chinese toeristendat ik er niet ben gaan zitten.Maar dat was allemaal geen probleem.Het weer was prima en ik heb genoten.Het enige probleem is dat ik nog eens terug moetwant ik heb niet alles gezien.Ik ga in kleine stukken door de Verboden Stad.Vandaag alleen de wandeling naar de ingangaan Tiananmen Square en de kaartverkoop.De rest volgt in aansluitende logs.
In China is, ondanks alle oorlogen, de tijd, verschillende opvattingen over het beheer van de geschiedkundige resten, weersomstandigheden enz nog heel wat te zien uit het verleden. Op een kruispunt vlak bij mijn hotel bijvoorbeeld waren de resten te zien van een heel oude brug. Die resten zijn hierboven te zien. Na wat speurwerk op Google Maps en in de Lonely Planet kom ik tot de conclusie dat het hier om de Dongan gate site gaat.
Na pinnen bij de Bank of China op weg naar de ingang van de Verboden Stad. Ik wil onder het portret van Mao door de Verboden Stad in. Onderweg wordt het steeds drukker en uiteindelijk zijn de troittoirs vol en houdt de politie de wacht om de massa in de hand te houden.
Pinbon Bank of China.
De ingang is in zicht.
Via voetgangerstunnels komen er nog meer mensen.
Deze foto toont rechts de VIP boxen van de grote parades. Deze permanente (?) tribunes waren nu leeg maar bij parades zijn die bomvol.
De Verboden Stad: 04/10/2009
Op naar de ingang en wat zijn dat? Fonteinen? Deze poort heet de Gate of Heavenly Peace of Tiananmen Gate
Camera’s maken ook bij Chinese toeristen standaard deel uit van de uitrusting.
Voor het poortgebouw liggen een aantal typisch Chinese bruggen met aan weerszijde fonteinen die op deze feestdagen samen een waterorgel vormen.
In de rij.
En dan door de poort. Het zal niet de enige zijn vandaag.
De Verboden stad wordt gevormd door veel binnenplaatsen die in het verleden steeds minder toegankelijk waren voor de gewone mensen.
Nu nemen de mensen het er van. Het zijn de laatste mooie dagen van het jaar.
Terugkijken op het eerste poortgebouw.
De volgende poort: Duanmen Gate. Ik ben niet de enige die gefascineerd is door de deuren.
Hier zijn al veel souvenierverkopers te zien. Af en toe worden ze opgejaagd door de politie. Maar het kat-en-muis-spel komt bij mij niet serieus over.
He, weer een poortgebouw? Inderdaad, de Meridian Gate, en nu wordt het serieus. Hier staat politie. Als je hen passeert mag je niet meer langs dezelfde weg terug lopen. Dan moet je omlopen langs een van de twee uitgangen aan de rechter of linkerkant. Allemaal maatregels om de grote groepen mensen in de juiste banen te leiden. Vanaf hier gaat het naar de kaartverkopers. De Meridian Gate is het grootste poortcomplex in de Verboden Stad.
Heb je een kaartje gekocht, bijvoorbeeld bij die kiosk links vooraan, dan kun je in de rij gaan staan om door een van de poorten het Palace Museum in te gaan. Dergelijke verkooppunten zijn er overigens meerdere.
De Verboden stad is niet overal goed onderhouden maar de meeste plaatsen wel. Het schilderwerk is prachtig.
Kaartje.
Meridian Gate. Daar bij die paraplu’s staan de kaartjescontroleurs. Ook staan daar metaaldetectoren enzovoorts
Hoe het er verder binnen uit ziet, kunt u zien op de volgende logsover mijn reis in China.
Argusvlinder 