Beijing aankomst en daarna: 02/10/2009
De KLM heeft denk ik dezelfde reclamebureau als China. Ik vind dit logo van 90 jaar KLM veel lijken op het logo van 60 jaar Chinese Volksrepubliek.
Toen ik in China aankwam was het inmiddels 2 oktober 2009.Ik werd opgewacht door een kennis van mijn collegadie als mijn gids zou dienen tijdens mijn verblijf in Beijing.Een geweldige gids!Maar eerst naar het hotel.Onderweg zag ik in de verte het gebouw van de Chinese Televisieontworpen door de Nederlander Rem Koolhaas en Ole Scheeren.Beide werken voor ‘Office for Metropolitan Architecture (OMA)’.Het gebouw is officieel de CCTV-toren en het Television Cultural Center TVCC.
Ontworpen door oa Rem Koolhaas en Ole Scheeren. Zoals te zien is heb ik de foto uit een rijdende taxi genomen.
Na mijn inchecken in het hotel zijn we gelijk op pad gegaan.Het is mijn ervaring dat je maar het best zo snel mogelijk kunt wennenaan de nieuwe tijdzone waarin je bent.Ik ben zo lang mogelijk actief en opgebleven deze eerste dag.
Bij mijn hotel moet ik bij aankomst gelijk een borg ter beschikking stellen. Een gewoonte bij hotels in China.
Het vliegtuig landde ongeveer rond 10:00 uur in de ochtenden ik had niet echt geslapen in het vliegtuig die nacht.Dan wachten op je bagage, de gids ontmoeten en in, en soms langs,de file, naar het centrum van Beijing.Uit mijn reisverslag dat ik aan het eind van de dag schrijf,is de volgende tekst.Degene die me op zou vangen in Beijing was op het vliegveld.Hij had net de Nederlandse manager van het bedrijf/de organisatiewaar hij voor werkt, naar het vliegveld gebracht.(De taxi die deze man had vervoerd zou mijde komende dagen ook vervoeren)Die taxi nam mij naar de stad mee.Mijn ‘gids’ vertelde me dat het hotel dat ik geboekt hadtoch vanavond gesloten zou zijn.Of het echt zo is weet ik niet maar ik kom net van hetTianamen Square en daar kun je gewoon niet door komen.(Als ik deze tekst schrijf is het inmiddels 19:45 uur.)Dus naar een ander hotel.Een Novotel.Even in de douche, dan een espresso bij Starbucksen dan naar de eerder genoemde lunch:Beijing Bianyifang Roast Duck GroupPrachtig eten, erg lekker!
Aantekenboekje met de gerechten van de lunch.Je schakelt meteen om naar het Engels en dat doe jedan ook in het schrijven en denken.Dus op het menu stond (je kiest overigens alle gerechten individueel):duck liver // eendeleverpigeon (with head) // duif met hoofdmushrooms with peanuts ans sesame seeds //paddestoelen met stukje noot (cashew) en sesamzaadvegetables // groenteduck, steamed wheat, sweet sauce and unions //eend, gestoomd tarwe, een zoete saus en uientea // theesoup from duck bones and cucumber // soep van de beenderenvan eend en komkommer.
Beijing Bianyifang Roast Duck Group.
De duif is dood.Het eten en drinken zal een belangrijk onderdeelvan deze vakantie worden.Wennen aan alle nieuwe zaken, genieten van het heerlijke eten.Een hele sociale activiteit, eten in China.
Kop van de duif.
Pieter, mijn gids.Het is even wennen dat je tafelgenoten je eten opscheppen.Ze doen dat om gastvrij te zijn.Ze willen dat je niets te kort komt.En dat lukt ze prima!Het opscheppen doen ze met stokjes.Daar eet je natuurlijk ook mee in China.Ik raad aan dat te proberen en vol te houden.Soms lukt het je goed, soms een keer wat mindermaar dat maakt niets uit.De stokjes waarmee men eten opschept zijn dezelfdeals waar je gastheer mee eet.Als eerste gedachte geeft dat niet zo’n hygixc3xabnisch beeld.Zeker in een tijd met de Mexicaanse griep.Maar het voegt wel een intimiteit toe aan eten.Ik heb het als een heel goede gewoonte ervaren.
Het bijzondere aan de eend is de manier waarop de eend gesneden wordt. Het restaurant was erg druk. En overal werd aan tafel de eend gesneden.
Erg lekker.
Wat voor mij ook nieuw was: thee.Ik drink behoorlijk wat thee in Nederland.Maar thee als vast onderdeel van een warme maaltijd,dat was ik niet gewend.Ook niet in een Chinees Restaurant in Nederland.Maar in China heb ik nauwelijks anders gedronken.Dat waren de eerste stappen in China.Meer gaat volgen.
De rekening.
Argusvlinder 