Het eten (in het hotel) was niet heel bijzonder.

Het voorgerecht was een traditionele stevige soep.
Groenten, erwten, wat wortel en nog een aantal groentes waaronder aardappel.
Het hoofdgerecht was een soort visschnitzel.
Gepaneerde vis met aardappelen en een salade.
Het toetje was een heel erg lekkere yoghurt.
Maar dan veel en veel ongezonder.
Leek wel met slagroom bereid.

28/04/2008



De gang waar onze kamer aan lag.



Zicht op de buitenkant van het hotel.



Het hotel is een oud familiehuis.
Men had in het huis een kapel.
Die was niet toegankelijk maar de vorm van het gebouw
deed al vermoeden dat er een kapel was.
Dat klopte ook.
Toen eens een deur openstond en er niemand was heb ik even
binnen gekeken.
De huiskapel was van prachtig donker hout.



Het dal met rechts van het middel het rode hotel.
Deze foto is van de weg af genomen.



Hier nogmaals het hotel, meer in detail.

Vandaag een hele route gereden.
Niet in kilometers maar heel veel in hoogteverschil, bochten,
haarspeldbochten enz.
De Grand Canyon heb ik nog nooit gezien maar vanaf de plaatjes
lijkt het binnenland van Gran Canaria er erg veel op.

Agaete – Arucas – Montana de Arucas – Firgas – Moya – Fontanales –
Artenara – Caldera Pinos de Galdar – La Aldea de San Nicolas –
Mirador del Balcon – Agaete.



Arucas.



Arucas vanaf Montana de Arucas.



Firgas.





Op dit tegeltableau in Firgas is de “Vinger van God” nog afgebeeld.
Deze rotsformatie in zee bij Agaete is in werkelijkheid
een paar jaar geleden gesneuveld bij een storm.
‘El dedo de dios’





Moya.



Straatnaambord in Moya.



Begraafplaats in Moya.



Fontanales.





Kraterwand Caldera Pinos de Galdar.













Artenara.
Dit is dicht tegen het centrum van Gran Canaria.
Het uitzicht dat je hier krijgt is prachtig.
Het monument op de voorgrond is vanwege het feit dat
dit een erkend internationaal natuurgebied is.



En als je heel goed kijkt dan zie je dit grote Christusbeeld
op de vorige foto ook al.



In Artenara uitzicht op Roque Nublo en Roque Bentaiga.









Het is helaas wat nevelig.
Maar goed, even eten en dan nog even de kerk bezocht.
In landen rond de Middellandse Zee is dat altijd de moeite waard.
Ook hier.



De spullen voor de bedevaartstochten staan gereed.



Deze muurschilderingen waren nog niet oud.



De heiligenbeelden stonden op ‘toneeltjes’.



En tussen de zilveren kerkelijke atributen en bekers van voetbaltoernooien
ook een trui van Eddy Merckx.



Nog even buiten kijken.





Onderweg naar de kust.







En bij de kust aangekomen: Mirador del Balcon.








In het begin (van de dag) leek het minder warm.
Gisteren was het volgens de auto 33 graden Celcius.
Vandaag in de bergen niet warmer dan 28 graden.
Tot we terug aan de kust kwamen.
De wind waait harder dan gisteren en het was 35 graden
Celcius volgens de auto.

Terug in Agaete nog even uitgerust bij de “snack bar”.
En genieten van het uitzicht.
Kijk maar:



Na het niet zo geweldige eten van gisteravond
hebben we besloten aan zee te gaan eten.
In een echt restaurant.