gisteravond naar het concert van Gidon Kremer en Kremerata Baltica geweest
in het Concertgebouw in Amsterdam.

Het is een belevenis om muziek live uitgevoerd te horen en zien.
Dat geldt ook voor beeldende kunst als schilderijen of beelden.
De physieke aanwezigheid van de muzikanten,
toont dingen die een tweedimensionale CD- of plaatopname
verborgen houden voor de luisteraar.
Wie speelt nu precies welk deel, welke rol, wat is de emotie
bij de vertolker, enz.
Dit werd gisteravond weer eens extra duidelijk gemaakt door
Gidon Kremer en Kremerata Baltica.
Kremerata Baltica bestaat uit een groep jonge violisten, cellisten,
basisten en percustionisten uit de Baltische staten.
Het eerste deel van het programma was een uitvoering van
het Adagio uit de Tiende symfonie van Gustav Mahler.
Het werd staant uitgevoerd door Gidon Kremer en Kremerata Baltica.
Dat gaf een extra dynmiek aan de muziekbelevenis.
Prachtig!



‘Die Leier des Orpheus’ is wel erg modern. Zo’n eerste beluistering valt dan niet mee.
Korngold was heel mooi.
Daar ga ik zodadelijk eens wat meer van beluisteren.
Hij schijnt veel muziek gemaakt te hebben voor Hollywoodfilms.

Piazzolla was prachtig.
Met de Mahler het hoogtepunt van de avond.
Drie stukken waarvan popliefhebbers het eerste ook kennen:
Grace Jones: I’ve seen that face before

Korngold won twee Oscars (*).
Werd ook genomineerd een paar maal.
De volgende informatie komt van de Oscar web site:

Erich Wolfgang Korngold

1935 MUSIC (Scoring)
Captain Blood, Score by Erich Wolfgang Korngold [came in 3rd]

1936 MUSIC * (Scoring)
Anthony Adverse, Score by Erich Wolfgang Korngold

1938 (11th) * MUSIC (Original Score)
The Adventures of Robin Hood [plaque]

1939 (12th) MUSIC (Scoring)
The Private Lives of Elizabeth and Essex

1940 (13th) MUSIC (Scoring)
The Sea Hawk