Terwijl we zitten te wachten op ontbijt
hebben we extra tijd om het restaurant van binnen
nog eens goed te bekijken.
Tegen de muur hangt een grote waaier.
Dat zit wel een leuk ontwerp in
voor een mozaiek.
Ik maak dan de volgende tekening
in mijn notitieboekje:



De omelet is prima en we zijn op tijd bij het hotel
voor de tocht naar de Dou Donggo-stam.
Alle andere leden van de groep hebben in het hotel gegeten.
Daar is een erg warm, broeierig xe2x80x98restaurantxe2x80x99 dat volgens mij
meestal als opslagruimte wordt gebruikt.

De tocht naar de stam gaat in drie minibusjes.
Onze chauffeur heeft volgens ons een schriftelijke LOI-cursus xe2x80x98gidsxe2x80x99 gevolgd
en doet vandaag het praktijkgedeelte.
Mooie route, prachtig uitzicht op de zoutpannen.

Het is een xe2x80x98verwendxe2x80x99 dorp.
De gids vertelt dat er maar 1 toeristengroep per maand dit dorp bezoekt.
Daarnaast gaan er nog individuele bezoekers naar toe.
De ligging van het dorp is prachtig.




Omgeving van Bima.



De zoutvelden van boven af gezien.



Het dorp waar we naar op weg zijn.
Donkere wolken en de zon wisselen elkaar af.


















Streng.












Die kleuren toch altijd.












Let op de houtconstructie van het huis.






De dorpsstraat.



Typisch huis.



Van (bananenplant?)bladeren worden linten gevlochten.



Typisch huis, werk/opslagruimte beneden.
Van de grond af tegen ongewenst dierenbezoek.









Bloeiende bananenplant.



‘Schuur’ voor het paard.


















Ons bezoek bracht nogal wat leven in de brouwerij.