Het maken van foto’s in Dordrecht is een feest.
Iedere foto vertelt een verhaal, je kunt bij iedere foto
een verhaal vertellen of verzinnen of je leest hier op mijn
blog een verhaal bij de foto’s.
Veel kijkplezier!
De eerste foto is niet in Dordrecht gemaakt maar onderweg, nog in Breda. Wat zie je hier……? Is het een bruine vlinder of is het iets anders….? Verzin er maar een eigen verhaal bij.
Terwijl ik in Dordrecht door een straatje liep zag ik in een etalage van een boekhandel plots dit boek liggen. Toeval bestaat niet. Eerder besprak ik een margeuitgave met de titel ‘Nescio’. In de artikelen in het boek worden Japie en Bavink regelmatig aangehaald. En dan ligt hier: ‘Japi en Bavink en de doorbraak van de moderne kunst’.
Een beer in een bootje op een gedenksteen uit 1949 voor de Nederlandse Scheepsverband maatschappij ‘Haar arbeid’. Weinig over bekend in publieke bronnen. Dus ik hoor het graag als je iets hiervan weet.
Ik zou die schoorsteen weghalen….
Gebouwd in 1646 door wolwever Philips opde Beeck.
In de 18e eeuw woonde dominee François Valentijn er,
bekend van zijn reizen met de VOC.
Hij beweerde op Ambon een zeemeermin te hebben gezien
en versierde de salon met schelpen.
De naam “De Meerminnen” werd pas in 1980 aan het huis gegeven.
De voorgevel dateert uit 1740 en bevat witte stenen beeldhouwwerken
die lijken op zeemeerminnen, maar het zijn eigenlijk kariatiden:
vrouwenfiguren die als pilaren dienen.
Het tableau op de stadspoort: de Groothoofdspoort in Dordrecht.
Het tableau boven de poort van de Groothoofdspoort in Dordrecht toont
de Maagd van Dordrecht, omringd door zestien stadswapens die
verwijzen naar steden die historisch verbonden zijn met Dordrecht en
de vroegste fase van de Nederlandse Opstand in de 16e eeuw.
Symboliek van het tableau
De Maagd van Dordrecht verbeeldt de stad als beschermer van vrijheid,
verdraagzaamheid en stedelijke autonomie.
De omliggende wapens verwijzen naar steden die in de 16e eeuw
een rol speelden in de beginnende Nederlandse Opstand,
en symboliseren een bredere verbondenheid tussen deze steden.
De tuin waarin ze zit, omringd door stadsmuren, suggereert veiligheid
en rust te midden van politieke turbulentie — een soort
‘hortus conclusus’ voor de idealen van vrijheid.
Onder het tableau zijn twee zinnen te lezen in Latijn:
Pax civium et concordia tutissime urbem muniunt
“De vrede en eendracht van de burgers versterken de stad het veiligst”
en
Custos esto mihi Deus Jehova
“Laat God Jehova mijn beschermer zijn”
Maar er is nog een tweede boodschap in de laatste zin.
Als je de letters optelt die ook een Romeins cijfer zijn
dan vindt je 1618:
Maar er zit nóg een laag in: het is ook een chronogram. Als je de Romeinse cijfers in de zin optelt (C, V, M, I, I, D, V, I, V), kom je uit op 1618—het jaar waarin de poort zijn huidige vorm kreeg
Het volgende plaatje verklaart het nog eens:
Argusvlinder 