De uitgave Grote Fotografen van de Volkskrant valt gelijk op.
Het boek dat je vandaag bij de krant ‘krijgt’ is net zo groot
als de krant zelf. Niet zo handig voor je boekenkast.

Probleem met dergelijke series is dat de keuze van de
20 ‘grote fotografen’ tamelijk willekeurig lijkt.
Waarom wel Anton Corbijn en niet
Dith Pran,
Annie Leibovitz,
Irving Penn,
Paul Strand,
Andre Kertesz,
Abelardo Morell,
Ansel Adams,
Richard Avedon,
Martin Parr,
Robert Mapplethorpe,
William Fox Talbot,
Yousuf Karsh,
Diane Arbus,
Edward Streichen, etc?

En dan de kwaliteit van het geleverde werk?

Ik heb het boek in de zon doorgenomen vandaar de setting
van de volgende foto’s.
Dat levert dan wel een vervreemdend beeld op:
stralende zon, oorlogsfoto’s.

Robert Capa, Omaha Beach, Normandie, 6 juni 1944, D-day.

Robert Capa, de prijs voor onze vrijheid.

De andere beroemde foto. Robert Capa, Cerro Muriano, Cordoba 1936, een Republikeins soldaat, Federico Borrel Garcia, sterft. Links Leon Trotski tijdens een toespraak in 1932.

Heel mooie foto. Maar de vetaling links is zwak. Robert Capa, Stalingrad 1947.


De uitspraak volgens Wikiquote is:

“War is like an aging actress: more and more dangerous and less and less photogenic”

De vertaling moet dan volgens mij zoiets zijn als:
Oorlog is als een ouder wordende actrice,
steeds gevaarlijker en minder fotogeniek.

In het boek wordt ‘een ouder wordende actrice’ als een ‘hij’ aangeduid.
Op zijn minst slordig.

Robert Capa, Stalingrad 1947.


De tegenstelling tussen het beeld van de dansende kring kinderen,
op de voorgrond links, en de totale verwoesting op de achtergrond.
Zowel in voorstelling als in kleur.