MyPainting.nu

Het is niet eenvoudig om even uit te leggen
wat er precies te zien is in Lokaal01 in Breda.
De tentoonstelling is bedacht door Kris Van Dessel
en Jean-Marie Bytebier.

MyPainting.nu.

Op het pamflet dat de tentoonstelling begeleid staat het volgende:

“MyPainting.nu is een uitnodiging tot medeplichtigheid.
Het is een project dat de toeschouwer vraagt zijn plaats te bepalen
tegenover de getoonde werken.

Medeplichtigheid veronderstelt iemand met wie je samenwerkt.
In dit geval zijn dat de kunstwerken.
Die vertellen iets over de manier waarop kunstenaars
een plaats crexc3xabren in hun werk.
Ze laten de dynamiek zien die aan het werk is tijdens het crexc3xabren
van een visuele ruimte.
Ze illustreren de bouwstenen waarmee de kunstenaar
een ruimte crexc3xabert,
van de wetten van het perspectief tot de materialen.

Het is onmogelijk om een plaats ruimtelijk te omschrijven.
Een plaats is niet zomaar een punt,
het is een beleving, een kruispunt van ervaringen.
Op dat kruispunt staat het subject.
In de kunst is dat de toeschouwer.
Hij kijkt naar een werk en neemt er een standpunt tegenover in.
Letterlijk enm figuurlijk: hij gaat er voor staan, kijkt ernaar
en reflecteert over wat hij ziet.
Naar kunst kijken betekent: een relatie aangaan met het werk.
De kunstwerken die in MyPainting.nu worden samengebracht,
spelen met de bouwstenen van die relatie tussen toeschouwer en werk.
Ze slaan de brug tussen het werk, de ruimte erbuiten en
de ruimte van de toeschouwer.
Zo wordt de toeschouwer hun medeplichtige.”

Lees deze tekst gerust nog een keer of lees het essay
dat Christophe Van Eecke geschreven heeft bij deze tentoonstelling:
Displacement, This Placement.
Het essay is gratis van de website van Lokaal01 te down loaden.

De werken die mij opvielen heb ik gisteren gefotografeerd.
Hieronder kunt u ze bekijken.

Patrick Vanden Eynde, Office days, 2006.

Teun Hocks, 213 Untitled, 2006.

Teun Hocks gebruikt hier een haast klassieke benadering.
Als kijker kijk je naar de kunstenaar die naar zich zelf kijkt.
Hier slim toegepast.
Geen spiegel maar een fotocamera waardoor de kunstenaar
een wel heel bijzonder zelfportret gaat vastleggen
terwijl wij als toeschouwers toekijken.

Janice McNab, Double-page Spread, 2008.

Kris Van Dessel, 3, 2, 1, 0 Square Push, 2008.

Martijn Schuppers, #0914, 2009.

Jan Maarten Voskuil, Zonder titel (staand & liggend), 2008.

Hedwig Houben, Eclectisch chique, 2008.

Tina Gillen, Plane kids, 2003.

Kees Goudzwaard, Long division, 2007.

Fabian Marcaccio, Energy Libido Information, 2003-2004.

Marcaccio creert een microcosmos.
Het grote werk dat uit twee delen bestaat
lijkt op het eerste gezicht op een grote printplaat
met wat klodders verf erop.
Veel verf.

Detail.

Maar als je gaat kijken naar de details
dan is het allemaal niet zo eenvoudig.
Soms is het net of je via Google Earth kijkt.
Zijn het spoorlijnen, zijn het weilanden,
is het een printplaat of zie je iets anders.

Dollar.

Erwten.

Krulspelden.

Prikkeldraad.

Spijker.

Touw.