Vanavond hebben we in Breda in het Chasse theater
Frank Boeijen – Henk Hofstede en Henny Vrienten gezien en gehoord.
Deze ‘aardige jongens’ hebben een theatershow
waar het enthousiasme van af druipt.
En als ik de recensies op het internet hier en daar mag geloven
is dat iedere avond zo.
Een reden om te gaan genieten.
Wij hebben in ieder geval graag en gretig gekeken naar
een concert dat ons nog lang zal heugen.

Er is van alles, positief en negatief, over deze drie heren te vertellen:
oud, slecht articulerend (Boeijen), zweverig (Boeijen), te artistiek
(Hofstede), matige stem (Vrienten), niet alle liedjes zijn sterk,
enzovoort, enzovoort.
Maar dat wordt allemaal gecompenseerd door de chemie tussen deze mensen.
Muzikaal zit het goed in elkaar, het is leuk om te zien,
de verhalen rond de teksten zijn leuk,
Hofstede vertelt steeds opnieuw een (deels) ander verhaal over J.O.S. Days.
De drie zijn hele verschillende persoonlijkheden,
hebben allemaal hun eigen sterke en zwakke kanten,
maar geven elkaar de ruimte op het podium.
Geen baasjes die elkaar van het podium willen spelen.

De volgende publiciteitsfoto die ik op het web vond
is op een andere manier weer typerend:
de gitaar (lees “de muziek”) staat centraal,
maar het plaatje lijkt veel op een bidprentje.
Zwarte stukken zitten er dan ook voldoende in het concert,
naast, niemandalletjes en vrolijke liedjes.