Soms valt een concert zo enorm tegen.
Het gebeurt niet vaak maar afgelopen vrijdag was het zo ver.



Aan het programma hoeft het niet te liggen zou je denken.
Aan de solist ook niet.
De avond begon goed.
Het eerste stuk dat uitgevoerd werd voor Vengorov was Mozart.
Prima, niets mis mee.

Bij het tweede stuk begon het te rammelen.
Vengorov richtte zich tot het publiek met de aankondiging van de dood
van Rostopovich. Hij heeft nog samen met hem gespeeld.
Tot nu toe alles nog goed.
Het werd nog beter.
Het als vierde en laatste stuk geprogrammeerd voor de avond
was een compositie van Sjostakovitch.
Het stuk is bewerkt voor orkest.
Dit stuk zal nu als tweede deel van de avond worden uitgevoerd.
Vengorov treedt op als dirigent.
Het stuk wordt prachtig gespeeld.



Veel stukken van Sjostacovitch hebben een onheilspellende sfeer.
Dat past prima op een dag als deze.

Na de pauze vertelt Vengorov het publiek dat hij
verder niet meer zal spelen deze avond.
Hij is in januari gevallen en heeft daarbij zijn schouder geblesseerd.
Dat is natuurlijk niet niks voor een violist.
Maar het publiek wordt met dit feit geconfronteerd
als de avond half voorbij is.
Wij hebben het concert niet drie weken vervroegd.
Wij hebben geen kans gehad te bedanken voor een kwart-concert.
Na het derde stuk verlieten al veel toeschouwers de zaal.
Hier waren ze niet voor gekomen.
Het applaus aan het eind was lauw.
Hier betaal je geen 40 Euro (ruim).