Irma Thomas.
Eerlijk is eerlijk, ik had nog nooit van haar gehoord.
The New Orleans Queen of Soul.
Volgens de platenzaak moest ik de CD toch maar eens proberen.
Gelijk hadden ze !

Deze CD geeft een overzicht van een meer recent deel van haar carriere.
Het zijn opnames van 1970 – 19990 met een uitschieter.
Dat betreft een live opname uit 2005.

Ik zag een keer een optreden van Barbra Streisand waarin ze zegt dat je,
als vrouw, niet je hele leven liedjes kunt zingen waarin je de slachtoffer-rol speelt.
Irma Thomas heeft daar geen moeite mee:
In het ene nummer is ze het slachtoffer van een echtbreekster.
In het volgende nummer is ze als echtbreekster het slechtoffer van de echtgenote.
En dat gaat maar door.
Met een hartverscheurende stem.
In de medley ‘Coming from behind/Wish someone would care’ loopt dat uit
in een zangstijl die Janis Joplin niet misstaat.

De nummers staan niet in een chronologische volgorde.
Daarom kan de CD eindigen met het toepasselijke ‘Looking back’.

Loop naar de platenzaak en koop deze CD.

Overigens is het verhaal in het boekje erg leuk om te lezen.
Een geschiedenis van een artiest van het Amerikaanse levenslied.
Van label naar label.
Soms grote labels als ‘Chess’.
Soms met hits, vaak ook niet:
‘Irma spent two years as a Chess artist,
which resulted in a lot of great music
but very little in the way of hits.’

Irma is inmiddels 65 jaar en werd getroffen door orkaan Katrina (New Orleans).
Schijnbaar treedt ze nog steeds op.

Irma Thomas: You’re the dog.