Zaterdag 4 februari aangekomen in Atlanta.

De aankomst op Heartfields luchthaven had heel wat voeten in de aarde.
Twee vingerafdrukken en een pasfoto.
Schoenen uit, PC uit de tas, jas uit, bagage nogmaals door Rontgen enz.
Om je bagage uiteindelijk te krijgen heb je dan al een metroreis moeten maken.
Dan met de train naar Atlanta centrum.

In de trein stond natuurlijk de televisie aan.
Een bericht:
op de tweede grootste luchthaven in deze staat weet men van 25 % van vliegtuigen die er landen of opstijgen niet waar ze vandaan komen of waar ze naartoe gaan.
Men weet al helemaal niet wie er in zitten.
Nog een bericht:
de dood van Coretta King wordt herdacht.
De wake bij haar lichaam wordt getoond.
Dit is de stad waar Martin Luther King voorganger was.

(USA Today, 07/02/2006)

Je ziet onderweg grote 6-baanswegen maar veel verkeer is er niet op zaterdagmiddag.
Op parkeerplaatsen staan wel auto’s maar echt druk is het niet.
Alles is groot.
De gebouwen, de wegen maar ook de ruimte ertussen.
Veel groen.

Nadat we zijn ingecheckt in ons hotel The Westin, Atlanta North, naar een Mall geweest.
Dit hotel ligt een eind buiten het centrum maar heel dicht bij het kantoor waar ik moet zijn de komende dagen. Vandaar.

(Beeld vanuit de hotelkamer), helemaal rechts het kantoor van Ross Systems

The Perimeter Mall. Daar was ook een enorme ‘food court’.
Een groot aantal (15 of meer) verschillende gelegenheden die het midden houden tussen een restaurant en take away.
Tussen de restaurant is veel ruimte om te zitten eten.

Wij zijn naar Garrisons geweest om te eten.

We wilden naar de ‘Gold Fish’ maar daar zou het een (1) uur kosten om aan tafel te kunnen.
Zoveel energie hadden we niet meer.
Garrisons is een restaurant met vlees en vis.
Het is groot maar door de inrichting heel gezellig.
Voorgerecht Vegetable springroll; hoofdgerecht Heilbot in een gember/knoflook saus.
Live muziek.

Het weer is koud, ook voor Atlanta.
De temperatuur is overdag niet meer dan 5-6 graden Celcius.
Dat is erg koud voor hier.
Vooral een hele harde, koude wind maakt het onaangenaam.

Het aantal PC Hooftstraattractors is niet te overzien.
Het verschil met Nederland is dan nog dat ze hier twee keer zo groot zijn dan in Nederland.
Als ze wegrijden hoor je de draaikolk in de benzinetank.

Mijn verkoudheid wordt nog niet minder.
Het lukt ook niet echt om aan het tijdverschil te wennen.
Het is hier nu 06:00 uur en ik zit een verslag te typen!