Vrijdag 29 juli 2005.

Gisteravond met de nachttrein vertrokken vanuit Belomorsk.
De eerste circel is rond:
we zitten op het terras in St. Petersburg
vlak bij het hotel waar de vakantie begonnen is.
We gaan dadelijk verder met de trein van 16:00 uur naar Moskou.
We kwamen hier precies op tijd aan.
De nacht was zeker niet rustig.
Nadat de jagers ons verlieten
hadden we het compartiment in de trein voor ons alleen.
Het was erg warm.
De airconditioning was kapot en omdat (?) het een trein is met airco
kunnen er geen ramen open.
Rond half drie kwamen er 2 vrouwen in ons compartiment bij.
Een moeder en een dochter.
De dochter had ook nog een kind bij zich.
Ze hadden voldoende bagage bij zich om een wereldreis te maken.
Inclusief een wandelwagen.
Dat levert alles bij elkaar veel onrust op.
Het kind huilde steeds en de vrouwen probeerden het tot bedaren te krijgen
door een trein te imiteren: tsjoe, tsjoe, tsjoe.
Fluisterend maar met een scherpe ‘S’.
Enfin, twee uur later viel ik af en toe weer in slaap.
L kan haar ongeduld met de situatie amper onderdrukken.
Gelukkig vertrokken ze op tijd
zodat we nog een tijd ongestoord hebben kunnen slapen.
Vladimir stond ons op te wachten bij het station
en bracht ons naar het ‘Moskou station’ aan de Nefski Prospect.
Het heenbrengen duurde een paar dagen geleden misschien 15 minuten.
Nu zit St. Petersburg vol, er zijn veel files en mensen.
Het duurt dan ook 45 minuten.
We hebben onze bagage op het station in bewaring gegeven.
De trein stond al vermeld maar nog zonder platform en perron nummer.
Wij noemen in Nederland bijvoorbeeld richting Roosendaal perron 6
en richting Rotterdam perron 5.
In Rusland is dit perron 3, links
of rechts .

We zitten in de Aurora.
De trein 159 St. Petersburg – Moskou.
Vroeger was de Aurora een klinkende naam: want de Oktober Revolutie
werd vooraf gegaan door een muiterij op de Pantzerkruiser Aurora.
Maar ja, sommige dingen duren lang om te veranderen.
Er wordt nu met een felheid over het communisme gesproken
dat we niet terug kennen van ons bezoek in 1992.
Ook Perestroika krijgt een hele slechte pers.
Men ziet die periode van Gorbatjov als een periode van stilstand.
Ik denk dat dat ook het geval is maar als je een slinger die naar links zwiert
in een andere richting wil laten overgaan
moet je eerst door het dode punt.
Zeker als je een omwenteling zonder geweld wilt.
De omroepster op het Moskou-station
vermeldde ook enige informatie in het Engels.
Maar dat gebeurt nog vaak zonder dat men werkelijk begrijpt wat men zegt.
Zo zei de omroepster dat onze trein die op perron 4 xc2xad (l voor links)
staat, vannacht om 16 minuten over 12 zal vertrekken.
Het is nu 2 minuten over 16:00 uur
en de trein is punctueel om 16:00 uur vertrokken.
In treinen ligt vaak op de vloer tapijt.
Om het te beschermen (denk ik) ligt er een soort lange vaatdoek over.
In de Aurora wordt die weggerold gelijk na vertrek.
Een goede maatregel als er veel sneeuw ligt.
Op de lange-afstandstreinen ‘zit’ er op ieder rijtuig
een medewerker van de spoorwegen.
Ze verkopen/verhuren bijvoorbeeld lakens ed in de nachttrein.
Ze controleren ook de kaartjes en je paspoort.

Tijdens ons korte verblijf in St. Petersburg,
tussen de twee treinen, hebben we onze bagage
afgegeven in de luggage room.
Voor 40 Roebel (+/- 1 Euro 15) is je bagage in bewaring.

Tijdens de nachtelijke treinreis van Belomorsk naar St. Petersburg
op mijn iPod geluisterd naar de Matthaus Passion.
Een lijdensverhaal was wel toepasselijk
om de gebeurtenissen van mijn reis te relativeren.

Moet de Goelag Archipel van Aleksandr Solzjenitsyn lezen.

De muggen.
We kunnen er een heel hoofdstuk aan wijden.
Het zijn er veel, heel veel.
Ik heb nog geen middel ontdekt dat je echt beschermt.
We hadden Deet bij ons.
Ik heb het gebruikt maar heb muggenbeten in mijn hals,
op mijn hoofd en op mijn armen.
(Normaal gebruik ik geen middelen en wordt dan toch bijna niet gestoken)
L heeft zelfs dikke enkels met 20-30 beten elks.
Vanuit St. Petersburg totdat we daar weer terugkwamen
werden we geterroriseerd door de muggen.
Er liepen toeristen met mini-klamboexc2xa1xc2xafs over hun hoofd.
Ik vraag me af of het helpt.

Een van de plaatsen die we met de trein passeren
en waar de trein ook stopt is
(Novgorod, mooie stad, zijn we in 1992 geweest)